Σύνταξη κειμένου: Elsa και Rose
Η Elsa και η Rose (40 και 38 ετών αντίστοιχα) είναι ένα ζευγάρι γυναικών που ζει στην Αθήνα, βλέπει και σχολιάζει για το κοινό του lesbianportal.gr μια ταινία κάθε εβδομάδα. Τα κορίτσια δεν είναι κριτικοί κινηματογράφου αλλά μας περιγράφουν η κάθε μια με τον τρόπο της (η μία πάντα ενθουσιώδης και ταινιόφιλη, η άλλη βαριέται εύκολα και αγωνίζεται να μείνει ξύπνια όταν βλέπει έργα) τις εντυπώσεις τους από τις ταινίες που βλέπουν μαζί!
Περιγραφή: Δυο γυναίκες στα 70 τους, αποφασίζουν να βγουν από τη ντουλάπα και να ομολογήσουν στα παιδιά και τα εγγόνια τους πως είναι λεσβίες και θέλουν να παντρευτούν επιτέλους μεταξύ τους. Τα νέα δυσκολεύουν την εγγονή της μίας καθώς έχει αρραβωνιαστεί έναν συντηρητικό μεγιστάνα και φοβάται να του το πει. Κωμικές καταστάσεις συμβαίνουν καθώς οι πρωταγωνιστές προσπαθούν να «χωνέψουν» την απόφαση των δύο γυναικών!
Elsa: τι ωραία ταινιούλα…!
Rose: ναι όντως, ευχάριστη ταινιούλα. Με κράτησε δηλαδή ευχάριστα να τη δω.
Elsa: …νομίζω είχε ωραία ροή ε? γρήγορη- χωρίς να κουράζει.
Rose: ω ναι! Και για εμένα ήταν τόσο- όσο. Χωρίς καθυστερήσεις και μεγάλες αναλύσεις και περιγραφές.
Elsa: Ναι. Μια ταινία για να περάσετε ευχάριστα την ώρα σας. Έτσι για να είστε χαλαροί και να το διασκεδάσετε.
Rose: …Γρήγορη ταινία- πόσο ήταν? Μιάμιση ώρα?
Elsa: ναι, τόσο περίπου. Να πούμε πως είναι ισπανική ταινία, αν σας αρέσει δηλαδή ο ισπανικός κινηματογράφος. Έχει αστείες φάσεις και αστείες περσόνες που μπλέκονται σε διάφορες καταστάσεις, σε μια ευχάριστη όμως ροή.
Rose: Ωραία, να πούμε λίγα λόγια για την υπόθεση – όπου έχουμε ουσιαστικά ως κεντρικό πρόσωπο την εγγονή και όχι τόσο τις γιαγιάδες που θέλουν να παντρευτούνε. Περισσότερο βλέπουμε την εγγονή που προσπαθεί να αποτρέψει αυτό το γάμο.
Elsa: …ναι, προσπαθεί βασικά να διαχειριστεί σε πρώτη φάση την πληροφορία που της ήρθε κατακέφαλα- αλλά θέλει ταυτόχρονα να το αποτρέψει όχι επειδή εκείνη δεν συμφωνεί, αλλά επειδή ο αρραβωνιαστικός της είναι από πολύ συντηρητική οικογένεια.
Rose: …τρέχα γύρευε δηλαδή….
Elsa: Ας το πιάσουμε από την αρχή. Είναι δυο γυναίκες πάνω από 70, που είναι ζευγάρι εδώ και χρόνια. Ήταν παντρεμένες με άντρες, ζώντας σε τυπικά μοτίβα ζωής, έκαναν παιδιά και απέκτησαν εγγόνια. Και αποφασίζουν κάποια στιγμή να ζήσουν τη ζωή που πραγματικά επιθυμούν με το να παραδεχθούν τον έρωτα τους και να παντρευτούν.
Rose: Βασικά η ταινία δεν γυρίζει αποκλειστικά γύρω από το συγκεκριμένο ζευγάρι. Βλέπουμε τον κάθε χαρακτήρα των μελών των οικογενειών τους. Μπλέκεται ο γιός της μιάς, η εγγονή της άλλης και μια μουρλή συγγενής!
Elsa: Εμένα αυτό που μου μένει από την ταινία είναι το εξής. Το οικογενειακό περιβάλλον των γυναικών δεν αντιτίθεται στη σχέση τους ή στο γάμο τους με την έννοια ότι έχουν σοκαριστεί με δομικό τρόπο στην αποκάλυψη της ομοφυλοφιλικής σχέσης. Απλώς θεωρούν πως θα είναι ένα τεράστιο μπλέξιμο κοινωνικό και για τις ίδιες αλλά και για τους εαυτούς τους.
Rose: Ζουν σε ένα μικρό και κλειστό περιβάλλον και ο κάθε ένας από την οικογένεια του σκέφτεται τον εαυτό του – το πως θα διαχειριστεί στην κοινωνία το συγκεκριμένο γάμο.
Elsa: Ακριβώς. Πολύ καλά το έθεσες. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με συστολή έναντι της σχέσης αυτής καθεαυτής. Μας παρουσιάζεται μια πιο εγωκεντρική θεώρηση των εμπλεκομένων. Βλέπουμε μια αναστάτωση όχι για την ύπαρξη της σχέσης αλλά για τον αντίκτυπο της στη μικρή κοινωνία.
Rose: …εντάξει, στο πλαίσιο της διακωμώδησης, έχουμε ένα αίσιο τέλος όπου όλοι κάπως ψήνονται τελικά αφού έχουν γίνει διάφορα ευτράπελα. Που γίνονται μέσα στην ιστορία.
Elsa: όλοι οι συγγενείς – παιδιά και εγγόνια- είναι όλοι ιδιαίτερες προσωπικότητες και έχουν μια δόση τρέλας, γεγονός που βοηθάει στη δημιουργία αστείας πλοκής.
Rose: …ε ναι… όλοι τρέχουν σαν τους μουρλούς. Οκ- δεν πέφτεις κάτω από τα γέλια αλλά είναι πολύ ευχάριστη.
Elsa: ….για εμένα έχει ενδιαφέρον ότι τις αποδέχεται η οικογένεια τους, θεωρώντας μάλιστα πως ζουν μια ρομαντική ιστορία…
Rose: ..το ότι αυτές είχαν σχέση εδώ και πολλά χρόνια και το έκρυβαν ε?
Elsa: ναι, ακριβώς… και αυτό που βρήκα ενδιαφέρον είναι πως τελικά υπήρχε έναν συντηρητισμός όχι αυτογενής αλλά λόγω του κοινωνικού περιβάλλοντος- με τελικά την αγάπη να υπερισχύει και να κατευνάζει τις αναστολές.
Rose: ….αυτό που καταφέρνεις να περιγράψεις μια απλή ευχάριστη κωμωδιούλα λες και αναλύεις αυτόν τον Χοδοτέτοιο που με έβαλες να δώ…μάλλον είναι βίτσιο ε? χαχαχαχαχα….
Elsa: …χαχαχαχα… Χοδορόφσκι μωρό μουουου…ΧΑΧΑΑΧΑΧΑ… αμάν… αφού σου υποσχέθηκα πως δεν θα σου ξαναβάλω να δεις….
Rose: … ε μααα… άκου εκεί «αυτογενής συντηρητισμός»… χαχαχαχα…. Θα μου φύγει η μπύρα από τη μύτη…!
Elsa: …ναι γέλα εσύ… Εγώ είμαι σίγουρη πως οι αναγνώστριες της στήλης μας κατάλαβαν ακριβώς το point που ήθελα να τονίσω και το εκτίμησαν κιόλας…
Rose: …ναι καλά… το πιθανότερο είναι πως μετά τον «αυτογενή» σταματήσαμε να έχουμε αναγνώστριες και μιλάμε μόνες μας… Εγώ σου λέω, να μην γράψεις παρακάτω στην απομαγνητοφώνηση γιατί τζάμπα ο κόπος! Σταμάτα το κείμενο στον «αυτογενή»….. Εκεί ακριβώς δηλαδή που θα σταματήσουν να μας διαβάζουν οι αναγνώστριες…!
Elsa: … (έχουμε δακρύσει από τα γέλια όση ώρα με κράζει…)… Έλα πες τώρα να τελειώνουμε… Θα τη συνέστηνες την ταινία σε στρέιτ φίλους σου?
Rose: …ναι αμέ… δεν είναι βαριά ταινία ούτε προκαλεί πουθενά. Είναι ευχάριστη παρουσιάζει το θέμα με πολύ ανθρώπινο τρόπο. Δεν θα χαρακτηριστεί περίεργα και σίγουρα βγάζει αυτό που λες το κοινωνικό μήνυμα, το ότι μπορεί εσύ ο ίδιος να αποδέχεσαι τη διαφορετικότητα του άλλου αλλά όταν αγχώνεσαι για το τι θα πουν οι γύρω σου, μπορεί τελικά να μπλοκάρεις…
Elsa: …στα λόγια μου έρχεσαι…. Να μπλοκάρεις όχι αυτογενώς…χαχαχαχαχαχαχαχα….!!! (πήγε να της πέσει το ποτήρι….)
Rose: ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ….Θα έλεγα – συμπληρώνοντας το συλλογισμό σου, πως οι πρωταγωνιστές μας εκδηλώνουν δευτερογενώς τις επιφυλάξεις τους λόγω του φόβου της κοινωνικής κατακραυγής…!!!
Elsa: (πλέον απλώς κλαίμε στον καναπέ….)… τόχεις φιλαράκι… θα σου κάνω και μια ανάλυση Ταρκόφσκι και θα τα λες και εσύ τόσο ωραία…!
Rose: …βάλε ότι θες… εγώ θα κοιμηθώ με αυτούς οπότε δεν θα τον κάψω τον εγκέφαλο…!χαχαχαχα…
Elsa: …ωραία… θα βρούμε μέση λύση! Λοιπόν έλα να βάλουμε βαθμούς…
Rose: …εεε 7…
Elsa: …τι 7 μωρέ….χαχαχαχα, σε κάθε ταινία τα ίδια….! Στα 5 βαθμολογούμε…!
Rose: ααα ναι μωρέ- το ξεχνάω… 3,5…. Δίκαια πράγματα!
Elsa: να σου πω και εγώ 3,5 λέω… Γιατί δεν βάζεις 4?
Rose: …ε εντάξει, δεν ήταν το σούπερ σενάριο με τη σούπερ υπόθεση…
Elsa: …ναι… λόγω της ελαφρότητας της ταινίας … ναι οκ συμφωνούμε…
Rose: …αυτογενώς….
Elsa: ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ…. (και απλώς κλείσαμε με πολύ γέλιο και μια νέα ατάκα που είμαι σίγουρη πως θα παίζει πολύ μεταξύ μας….)
Είδος: Ρομαντική κωμωδία, Σκηνοθεσία: Ángeles Reiné, Σεναριογράφος: Ángeles Reiné, Παίζουν: Rosa María Sardà, Verónica Forqué, David Verdaguer, Ingrid García-Jonsson, Χώρα Παραγωγής: Ισπανία, Γλώσσα: Ισπανικά
Άλλες κριτικές: Mucho Mucho Amor, Walter Mercado, Το Τρίο της Χαράς, Όμορφος Διάβολος, I am Michael, 4 Ακόμα Χρόνια, Κουβέντες για ένα ψηλό κορίτσι, Οι άγνωστες ιστορίες του Άρμιστεντ Μόπιν, Όλα στην οικογένεια, Με λένε Ζονάς, Τhe Half of It, Love Song, The perfection, The Prom, Γεύσεις και Χρώματα, Ένας κρυφός έρωτας, Carol, Matter, Duck Butter, Ελίζα και Μαρσέλα, A New York Christmas Wedding, The feels
