Σύνταξη κειμένου: Elsa και Rose
Η Elsa και η Rose (40 και 38 ετών αντίστοιχα) είναι ένα ζευγάρι γυναικών που ζει στην Αθήνα, βλέπει και σχολιάζει για το κοινό του lesbianportal.gr μια ταινία κάθε εβδομάδα. Τα κορίτσια δεν είναι κριτικοί κινηματογράφου αλλά μας περιγράφουν η κάθε μια με τον τρόπο της (η μία πάντα ενθουσιώδης και ταινιόφιλη, η άλλη βαριέται εύκολα και αγωνίζεται να μείνει ξύπνια όταν βλέπει έργα) τις εντυπώσεις τους από τις ταινίες που βλέπουν μαζί!
Η ταινία: Ο Χάο Γου, είναι ένας κινέζος σκηνοθέτης που ζει και εργάζεται στην Αμερική. Η οικογένεια του- μια παραδοσιακή συντηρητική κινέζικη οικογένεια- δεν γνωρίζει ότι είναι ομοφυλόφιλος. Με την ταινία αυτή, ο Γου, καταγράφει ρεαλιστικά όλη την πορεία της σταδιακής αποκάλυψης της αλήθειας στους συγγενείς του και της αντίδρασης τους στη νέα οικογένεια του. Πως αντιμετωπίζουν όλοι εκείνον, τον σύζυγο και τα παιδιά τους; Πρόκειται για την προσπάθεια του ίδιου του σκηνοθέτη να ζήσει αρμονικά με τον σύζυγο του και να δημιουργήσει μαζί του οικογένεια.
Elsa: Σιγά καρδιά μου, πολύ μου έβαλες, λίγο, έτσι για το τσιγάρο…. (για να ανοίγει μπύρα τέτοια ώρα, μάλλον της άρεσε η ταινία…)
Rose: ε εντάξει, λίγο είναι. Αν δεν το πιεις θα το πιω εγώ κλασικά…
Elsa: …ωραία, τι είδαμε;
Rose: ένα πολύ ωραίο ντοκιμαντέρ
Elsa: μήπως επειδή ήταν μικρό;
Rose: χαχαχαχα… εεε και για αυτό!
Elsa: μα τι απατεώνας είσαι ρε παιδί μου… δλδ χάρηκες που διήρκεσε λίγο το έργο; Κοίτα χαρά…
Rose: …άδικο έχω; Ορίστε, μια ωραία ταινιούλα, που δεν μας κούρασε και που είπε όσα έπρεπε να πει χωρίς να πλατειάζει
Elsa: η αλήθεια είναι ότι ήταν μεστό… σύντομη και περιεκτική, έδωσε με δυνατό τρόπο αυτά που ήθελε να δείξει ο δημιουργός…
Rose: ε μα ναι… όχι σαν κάτι άλλες που καθόμαστε δυόμιση ώρες και αναρωτιόμαστε τι θέλει να πει ο ποιητής….
Elsa: οκ, στο δίνω αυτό…έχεις δίκιο. Ήταν μικρή αλλά χωρίς να είναι λειψή…
Rose: πολύ νορμάλ ταινία. Περνούσε το μήνυμα που ήθελε. Με ηρεμία…
Elsa: αυτό μου έκανε και εμένα εντύπωση… η ηρεμία σε αυτή την οικογένεια… ενώ δεν γούσταραν καθόλου αυτό που αντιλαμβάνονταν για τον συγγενή τους και ενώ αντιδρούσαν, όλα γινόταν με ηρεμία και χωρίς εντάσεις!
Rose: ναι, και αυτό βοήθησε και τον ίδιο να μην χρειάζεται να κάνει κάποια «επανάσταση» και να συγκρουστεί με την οικογένεια του. Βεβαίως και έβλεπε ότι ζορίζονται- κυρίως η μάνα του, αλλά ήταν όλο σε επίπεδο διαχειρίσιμο
Elsa: να πούμε ότι πρόκειται για μια συντηρητική οικογένεια. Μεσοαστοί, μαζεμένοι, με μια τάση να διατηρούν εσωτερικά τα θέματα τους. Ακόμα και η μάνα δλδ που πιέζεται με διάφορα ζητήματα, δεν έχει ξεσπάσματα αλλά αποδέχεται το ότι η ζωή της έχει ζόρια…
Rose: τους ήταν δύσκολο να αποδεχθούν το ότι ο γιος τους είναι γκέι αλλά τελικά …
Elsa: …γκρίνιαζε αλλά αντιλαμβανόταν ότι δεν είναι στο χέρι της…
Rose: νομίζω ότι είναι αρκετά ενδεικτικό το τι μπορεί να αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος όταν προσπαθήσει να αποκαλύψει την ιδιωτική του ζωή στους οικείους του… συστολή και γκρίνια…
Elsa: …ενδεικτικό δεν το λες… είναι μάλλον το καλό σενάριο… γιατί ξέρουμε και σενάρια που άτομα εκδιώκονται από τις οικογένειες τους και κόβουν κάθε επαφή ακόμα και με τους γονείς τους. Ξέρουμε περιπτώσεις αδιάλλακτης αναλγησίας όπου γκέι άτομα αντιμετωπίζονται ακόμα και επιθετικά – ακραία επιθετικά από τους συγγενείς τους
Rose: ναι όντως… εδώ είδαμε μια κλειστή οικογένεια που φυσικά δεν ήταν το καλύτερο τους αυτό που τους ανακοινώθηκε αλλά που με κάποιο τρόπο, έστω πίσω από κλειστές πόρτες, το αποδέχθηκαν και έμαθαν να ζουν παράλληλα με αυτό…
Elsa: έτσι έγινε… και χωρίς να ανοίξει ρουθούνι…
Rose: απλώς νομίζω ότι ταυτίζεται και με τα ελληνικά δεδομένα… νομίζω πως ο ίδιος συντηρητισμός επικρατεί και εδώ…θεωρώ πως και στη Ελλάδα πλέον, ναι δύσκολα θα πετύχεις οικογένεια που θα είναι εντελώς ανοιχτόμυαλη και θα σε αποδεχθεί με παλαμάκια και σαμπάνιες, αλλά και δύσκολα θα γίνει κάτι υπερβολικό
Elsa: συμφωνώ στο ένα τμήμα… ότι είναι λίγες οι οικογένειες εδώ που μπορούν να αποδεχθούν ισότιμα και ως κάτι απολύτως νορμάλ την ομόφυλη σχέση του παιδιού τους… αλλά νομίζω πως έχουμε περιοχές που η κοινωνία είναι πολύ ζόρικη… για βγες στην επαρχία να πεις στο σόι σου ότι θα παντρευτείς μια γυναίκα και θα κάνεις και παιδιά μαζί της…. περισσότερες πιθανότητες δίνω να σε κουρέψουν γουλί με αυτό το ματζαφλάρι που κουρεύουν τα πρόβατα!
Rose: εμένα μου άρεσε πολύ η ηρεμία του ανθρώπου αυτού. Το να μπορείς να ζεις με τον τρόπο που έχεις επιλέξει αλλά και να σέβεσαι τα όρια των άλλων…
Elsa: Ναι. Αλλά νομίζω πως αν είχε να αντιμετωπίσει ένα εξ αρχής εχθρικό περιβάλλον, δεν θα ήταν τόσο ήρεμος. Δηλαδή, το γεγονός ότι υπήρχε μια διάθεση αποφυγής της έντασης από όλη την οικογένεια- ως μεντάλιτι γενικότερα, τον βοηθάει πολύ να μην χρειάζεται να υψώσει τη φωνή του…
Rose: έτσι ακριβώς… και μου άρεσε που δεν προκάλεσε και δεν ζόρισε τον παππού του….
Elsa: … ε ναι μωρέ… μα δεν υπήρχε και λόγος… 90 φεύγα ο άλλος, τι θα συζητήσεις μαζί του… δεν τον χρειάζεσαι για να ισχυροποιήσεις την προσωπικότητα σου… άστον να ζει μακάριος!
Rose: …καλά, κάτσε να δούμε σε 5-6 χρόνια μην ξαναβγάλει ντοκιμαντέρ ο τύπος και ο παππούς έχει κατοσταρίσει και τους έχει θάψει όλους…
Elsa: …χαχαχαχα… παίζει! και να του πει τότε… «καλά ρε παλικάρι μου, για μ@λακα με περνάς? Δεν έχω καταλάβει πως το σηκώνεις το κιμονό΄΄» ΧΑΧΑΧΑΧΑ…
Rose: ΧΑΧΑΧΑΧΑ…. ναι αυτό ακριβώς θα του πει!
Elsa: ωραία… άρα μας άρεσε η ταινία!
Rose: ανι ναι, ωραίο. Καλο- γυρισμένο και με ωραία μηνύματα. Να το δείτε….
Elsa: δεν είναι συγκινητικό το κλείσιμο του πατέρα ότι «εδώ να ξέρεις ότι έχεις πάντα μια οικογένεια»;
Rose: ναι, πολύ ωραίο… και θέλω να πιστεύω πως και εδώ στην Ελλάδα οι περισσότερες οικογένειες τελικώς, μετά από τις γκρίνιες και τους καυγάδες, εκεί θα καταλήγουν… στο να μην κλείνουν τις πόρτες στα παιδιά τους…
Elsa: μακάρι ρε συ αγάπη… το ότι το έχεις εσύ και εγώ με τους δικούς μας, δεν σημαίνει ότι το έχουν όλοι…
Rose: ..ναι μακάρι…να είναι όλες οι οικογένειες έτσι… να ας πούμε, αυτή είναι μια ταινία που θα την συνέστηνα σε στρέιτ φίλους μου… επειδή με ρωτάς σε κάθε ταινία….
Elsa: …ναιαιαι…. φυσικά, και εγώ… είναι πολύ ανθρώπινη και το γεγονός ότι είναι ντοκιμαντέρ, δίνει την απόλυτα ρεαλιστική τοποθέτηση στο τι αντιμετωπίζει ένας γκέι άνθρωπος για να δομήσει τη ζωή του με τρόπο που για άλλους είναι απλά αυτονόητος…
Rose: ναι, είναι ταινία που δεν προκαλεί σε κανένα σημείο… περνάει το μήνυμα ότι μια οικογένεια ομοφυλόφιλων είναι μια κανονική οικογένεια…
Elsa: τέλεια… Αγάπη μου, βαθμολογία…
Rose: 7!
Elsa: ΧΑΧΑΧΑΧΑ άντε πάλι… Αγάπη μου στα 5 βάζουμε!
Rose: μμμ… εντάξει ρε παιδί μου, βάλε τότε 4
Elsa: και εγώ 4, μπορεί και 4,5
Rose: …ναι ναι , κι εγώ! Να το δείτε και να το πείτε και στους φίλους σας!
Elsa: στους γονείς τους να το δείξουν?
Rose: χμμμ… αν έχουν αντίστοιχη κατάσταση, να είναι δηλαδή σε μια σοβαρή σχέση που να θέλουν να την υποστηρίξουν και να προχωρήσουν με τον άνθρωπο τους, τότε ναι, έχει νόημα…
Elsa: …κατανοητό… είναι πάντως ταινία που επειδή δεν προκαλεί πουθενά, είναι κατάλληλη για να ξεκινήσετε μια ήρεμη και πολιτισμένη κουβέντα με κατανόηση… να τους δείξετε δηλαδή πως και εσείς κατανοείτε τα ζόρια τους αλλά θέλετε να ζήσετε με τον τρόπο που εσάς σας γεμίζει
Rose: ωραία… άντε κλείσε τώρα να βάλουμε έναν Σέρλοκ….
Elsa: χαχαχα.. έχεις χρόνο τώρα ε;
Rose: φυσικά! ορίστε, είδαμε μια ωραία ταινιούλα που είναι και μικρή, δεν έχει πάει πολύ αργά, άρα έχουμε και ώρα για να κάψουμε νευρώνες με τον Σέρλοκ!
Elsa: σωστή… άντε γειά μας…
Rose: …γειά μας μωρό μου…
Είδος: Ντοκιμαντέρ / κοινωνικό, Σκηνοθεσία: Hao Wu, Σενάριο: Hao Wu, Παίζουν: Hao Wu, ο σύζυγος του και όλη του η οικογένεια (μέχρι και ο παππούς), Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ, Γλώσσα: Αγγλικά-Κινέζικα
Άλλες κριτικές: Με λένε Ζονάς, Τhe Half of It, Love Song, The perfection, The Prom, Γεύσεις και Χρώματα, Ένας κρυφός έρωτας, Carol, Matter, Duck Butter, Ελίζα και Μαρσέλα, A New York Christmas Wedding, The feels
