Σύνταξη κειμένου: Elsa και Rose
Η Elsa και η Rose (40 και 38 ετών αντίστοιχα) είναι ένα ζευγάρι γυναικών που ζει στην Αθήνα, βλέπει και σχολιάζει για το κοινό του lesbianportal.gr μια ταινία κάθε εβδομάδα. Τα κορίτσια δεν είναι κριτικοί κινηματογράφου αλλά μας περιγράφουν η κάθε μια με τον τρόπο της (η μία πάντα ενθουσιώδης και ταινιόφιλη, η άλλη βαριέται εύκολα και αγωνίζεται να μείνει ξύπνια όταν βλέπει έργα) τις εντυπώσεις τους από τις ταινίες που βλέπουν μαζί!
Η ταινία: Ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί τη μετάβαση του Άρμιστεντ Μόπιν, συγγραφέα του “Tales of the City”, από το συντηρητισμό στην υπεράσπιση της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ. Παρουσιάζεται υλικό από την αρχή της καριέρας του, με περιγραφή της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στο Σαν Φρανσίσκο από τη δεκαετία του 70 μέχρι και σήμερα.
Elsa: ουαου…! Έχω συγκλονιστεί
Rose: ήταν πολύ ωραίο… και αυτός ήταν πολύ γλυκός…και ως φυσιογνωμία ήταν σοβαρός και γλυκός, σε τράβαγε να τον ακούσεις…
Elsa: νομίζω ότι είναι ότι πιο ωραίο έχουμε δει μέχρι στιγμής….
Rose: είχαμε δει και άλλο ένα υπέροχο, το ντοκιμαντέρ με τις γιαγιάδες ε;
Elsa: α ναι- όντως… γενικά τα ντοκιμαντέρ μας πάνε
Rose: ίσως μας συγκινεί το ότι είναι μεγάλοι άνθρωποι…
Elsa: φυσικά γιατί βλέπεις πως τα θέματα και οι αναστολές που αντιμετωπίζουμε ακόμη, κάποιοι άλλοι άνθρωποι τα περνάνε 50-60 χρόνια πριν προκειμένου να ζήσουν τη ζωή τους με τις επιλογές τους
Rose: ναι, είναι συγκινητικό

Elsa: έχω ταυτιστεί απόλυτα με άπειρα πράγματα που βρήκα στο έργο
Rose: .το αντιλαμβάνομαι γιατί είδαμε φράσεις και τοποθετήσεις που έλεγα από μέσα μου «χμμ… τώρα θα αρχίσει να λέει αυτή…»!
Elsa: χαχαχαχα… ε μα βλέπεις που δεν τα λέω μόνη μου; Ο αυτοπροσδιορισμός είναι ζήτημα ουσίας για κάποιους ανθρώπους που δεν δέχονται να πιέζονται για να κουμπώνουν στην κοινή αποδοχή… και βλέποντας το ντοκιμαντέρ βλέπω έναν άνθρωπο 60φεύγα χρονών και την παρέα του να εκφράζουν την ίδια προοπτική για τη ζωή…
Rose: τι είδαμε λοιπόν; Έναν τύπο ο οποίος είναι κειμενογράφος σε μια εφημερίδα- μια πολύ δημοφιλή και συντηρητική εφημερίδα της Αμερικής του ’70… έχει μια στήλη και σιγά σιγά εισάγει μια gay θεματολογία και προσέγγιση
Elsa: ακριβώς, σταδιακά εισάγει gay χαρακτήρες στις ιστορίες του, παίζοντας με τα όρια του συντηρητισμού της εφημερίδας. Προβάλλει τις δικές του ανησυχίες γύρω από τα συγκεκριμένα ζητήματα. Είχε πολλές αντιδράσεις και γράμματα παραπόνων για τη στήλη του αλλά κατάφερε να ξεκινήσει και μια τηλεοπτική παραγωγή – μια μίνι σειρά- των ιστοριών του
Rose: εμένα μου έκανε εντύπωση το ότι η τηλεοπτική παραγωγή έφτασε να γίνει σοβαρό θέμα συζήτησης στη γερουσία με αποτέλεσμα τελικά να του την κόψουν. Η στάση του γερουσιαστή ότι με τα λεφτά των φορολογούμενων γυρίζονται σκουπίδια- είναι τόσο ενδεικτική της κοινωνικής αναλγησίας της εποχής για την LGBTQ κοινότητα
Elsa: ναι πραγματικά, η ταινία μας δείχνει όλο τον παλμό της εποχής. Γιατί ταυτόχρονα στο Σαν Φρανσίσκο συγκεντρώνεται και αυξάνεται η δυναμική της κοινότητας- δημιουργώντας δομικές επαναστάσεις
Rose: το Σαν Φρανσίσκο είναι πολιτεία με το μεγαλύτερο gay community στην Αμερική;
Elsa: έτσι νομίζω. Και το Σικάγο… και να πούμε ότι η ταινία μας παρουσιάζει την προσωπική ζωή του πρωταγωνιστή, με τους έρωτες που πέρασαν από τη ζωή του και γενικότερα τους ανθρώπους που ήταν κοντά του
Rose: αλλά και την τότε αναδυόμενη μάστιγα του AIDS. Τόσο οι εραστές του όσο και διάφοροι φίλοι του ήταν φορείς – οπότε μας δείχνει και αυτό το φαινόμενο πως εξελισσόταν στην κοινότητα
Elsa: ρε συ, γι’ αυτό ειδικά έχω συγκλονιστεί… είναι μια ταινία που πραγματεύεται τόσα πολλά πράγματα. Εκτός του ότι σου δίνει ιστορικές πληροφορίες, δείχνει μια διαδρομή με πολύ προσωπική ματιά που όμως αγγίζει τόσα πολλά ζητήματα…
Rose: ναι και είναι και πάρα πολύ καλογυρισμένο … έχει τόσο ενδιαφέρον και σε κρατάει
Elsa: αμ η σχέση του με τους γονείς του και το πως έκανε το outing στους γονείς; Το γράμμα που έγραψε ήταν απλά συγκλονιστικό…
Rose: και ήταν τόσο ωραίο που έβαλε τους φίλους του να διαβάσουν αποσπάσματα….
Elsa: αλήθεια πως σου φάνηκε η τωρινή του σχέση με τον σύζυγο του;
Rose: μου φάνηκε μια πολύ ισορροπημένη σχέση. Είναι τεράστιο θέμα το ότι ο σύντροφος του είναι φορέας. Και είναι και 30 χρόνια νεότερος του… αρκετά δύσκολες συνθήκες αλλά η αγάπη τους είναι εκεί και δυνατή!
Elsa: ακριβώς… μας δείχνει ότι δεν υπάρχουν εμπόδια… Βρίσκω πολύ ώριμη τη σχέση τους. Μας είπε σε κάποια φάση πως αναγνωρίζει πως ο άντρας του είναι 30 χρόνια μικρότερος του και για εκείνον σημασία έχει η αφοσίωση και όχι η αποκλειστικότητα… είναι δηλαδή πολύ οκ με τους ερωτικούς πειραματισμούς του συντρόφου του… Και αυτό τους κάνει χαλαρούς και ευτυχισμένους γιατί κανένας δεν πιέζεται… υπάρχει γενικά ένα liberal στοιχείο στη ζωή τους.
Rose: …ε αλίμονο… τι θα σου έκανε εσένα εντύπωση;;; ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ… ναι, τι να σου πω… οκ αυτοί τα βρίσκουν έτσι… εγώ δεν θα το έκανα… δεν θα ήθελα μια τέτοια σχέση που να μην είναι αποκλειστική…
Elsa: εγώ το βρίσκω πολύ συμβατό με την ηλικία του και με το γεγονός ότι δεν είναι χθεσινός… έχει μεγάλη εμπειρία από σχέσεις και αντιλαμβάνεται που είναι η ουσία σε μια συντροφικότητα. Δεν τον απασχολεί να περιορίσει- να μαντρώσει τον μικρό… τον αφήνει να κάνει τις κουτσουκέλες του και κάποιες φορές πειραματίζονται και μαζί… εστιάζει στην πραγματική αφοσίωση του ενός προς τον άλλο. Εμένα με καλύπτει αυτό πολύ.
Rose: κοίτα- σίγουρα δείχνει φοβερή αυτοπεποίθηση. Αλλά εμένα δεν θα μου ταίριαζε μια τέτοια συμπεριφορά σε σχέση
Elsa: του μετέδωσε και ο μικρός την έννοια της αγάπης του εαυτού του. Μας το είπε δλδ ότι έμαθε να αγαπάει πχ την κοιλιά του. Άρα και ο μικρός μια χαρά το πάει το θέμα του… κάνει τις πιτσικωλιές του αλλά ο άντρας είναι κορώνα στο κεφάλι του…. τον αγαπάει, τον σέβεται και τον κάνει να αισθάνεται υπέροχα με τη σχέση τους
Rose: εγώ δεν θα δεχόμουν κάτι τέτοιο από μια σχέση ζωής. Αν έχεις ανάγκη να αναζητάς κι άλλες εμπειρίες, τότε μάλλον δεν έχεις φτάσει στη σχέση της ζωής σου
Elsa: και τι γίνεται αν θέλεις να αναζητήσεις νέες εμπειρίες μαζί με τον σύντροφο σου; Γιατί δεν γίνεται κάτι κρυφό. Δεν είναι cheating…. εξερευνούμε κάτι μαζί. Και παραμένουμε μαζί…
Rose: Ναι οκ…. ΟΧΙ… εγώ όταν κλειδώνω με έναν άνθρωπο δεν με ενδιαφέρει να έχουμε τρίτες και τέταρτες εμπειρίες μαζί… εγώ είμαι έτσι… δεν το κατηγορώ…. όταν φτάσω να πω ότι κλείδωσα εδώ- δεν έχω ανάγκη να κάνω κάτι άλλο…
Elsa: δεν έχεις ανάγκη να κάνεις κάτι άλλο στην αρχή… μετά από καιρό όμως;
Rose: …μπορείς να πας ταξίδια και να κολυμπάς με δελφίνια… χαχαχαχα
Elsa: ….χαχαχαχα… κατάλαβα… ε ρε Μέθανα και Αιδηψό που έχεις να με πας… εγώ θα θέλω να ταχταρίσω κανένα ζουμπουρλούδικο βυζάκι και εσύ θα με πηγαίνεις για ιαματικά και λασπόλουτρα….
Rose: καλά κάτσε να φτάσουμε εκεί!
Elsa: χαχαχα.. καλά καλά … πάμε σε άλλο θέμα… το outing στους γονείς…. έβαλε τον φανταστικό χαρακτήρα της στήλης του στην εφημερίδα να «στείλει» το συγκεκριμένο γράμμα προς τους γονείς του. Και έτσι το διάβασαν οι κανονικοί του γονείς που ήξερε ότι διαβάζουν τη στήλη του…
Rose: ήταν ένας ωραίος έμμεσος τρόπος να το πεις… πολλές φορές στους γονείς – και ειδικά 3-4 γενιές πίσω- είναι πιο σωστό να το αποκαλύπτεις με έμμεσο τρόπο ώστε να τους δώσεις χρόνο να το επεξεργαστούν μέσα τους και να το διαχειριστούν στο κεφάλι τους… καλύτερο από το να βγείς μπαμ….
Elsa: ωραία, ναι λογικό… και πως κρίνεις τον διαχωρισμό ανάμεσα σε logical family και biological family;
Rose: επίσης λογικό. Την «λογική» σου οικογένεια την επιλέγεις μόνος σου…
Elsa: …ακριβώς… είναι τα άτομα με τα οποία εσύ αισθάνεσαι εγγύτητα… τα άτομα που σε ολοκληρώνουν… Και για μένα οικογένεια είναι εκεί που υπάρχει άνευ όρων αγάπη… το να πρέπει να είμαι «το καλό παιδί» για να με αγαπάς- είναι ένας όρος… και δεν είναι υγιές να σε αγαπάω μονόπλευρα ακόμα και αν είσαι η μάνα μου… η αγάπη πρέπει να ρέει- όχι να δίνεται υπό όρους….
Rose: αυτές οι γενιές δεν δέχονται και δεν συμφωνούν με τις σεξουαλικές μας επιλογές… αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν μας αγαπούν…
Elsa: …ίσως.. αλλά μας τα πρήζουν…!

Rose: χαχαχαχα… έλα να βάλουμε βαθμούς. Καταρχάς να πω ότι θα την πρότεινα σε στρειτ φίλους μου….
Elsa: ω ναι και εγώ εντελώς… ως ταινία έχει σοβαρότητα και στιβαρότητα και προσεγγίζει το θέμα χωρίς φτερά και πούπουλα,. Αυτό βοηθάει ακόμα και έναν πολύ συντηριτικό άνθρωπο να καταλάβει ότι ο γκει κόσμος δεν είναι απαραίτητα φούξια γόβες…
Rose: ναι… Βάζω 4,5 με 5…. ήταν πολύ καλή ταινία
Elsa: εγώ πεντάρι δαγκωτό…. κορίτσια να το δείτε σήμερα κιόλας… και να το δείτε και με στρέιτ παρέα… δεν διεγείρει συντηρητικά ένστικτα και παρουσιάζει την όλη φάση με πολύ ανθρώπινο τρόπο… όπως πραγματικά είναι
Rose: ωραιότατα… άντε κλείσ’το τώρα να πάμε για ύπνο!
Elsa: Ναι ναι, να πάμε… τι ωραία διάθεση που μου άφησε!
Rose: …και εμένα… είμαι χαρούμενη…
Elsa: …ααα πολύ ωραία! Θα μου κάτσεις δηλαδή;
Rose: χαχαχαχα όόόχι… δεν γίνεται απόψε…
Elsa: Βρε όλα γίνονται… θέληση να υπάρχει…
Rose: Κλείσ’το παιδάκι μου… μη μου πεις ότι θα τα βάλεις και αυτά;
Elsa: Φυσικά και θα τα βάλω… Να ξέρει ο κόσμος αν οι ταινίες που προτείνουμε έχουν πιθανότητα να παίξει σεξάκι στο τέλος ή αν είναι εντελώς ντεκαυλέ…
Rose: … και τι θα κάνεις βρε νούμερο; Θα σηκωθείς μετά να γράψεις αν έγινε ή όχι;
Elsa: …αύριο που θα κάνω την απομαγνητοφώνηση θα ενημερώσω το κοινό μας με κάθε λεπτομέρεια!
Rose: …χαχαχαχαχα… άντε κλείσε βλάκα….
Elsa: …χαχαχαχα… για να δούμε….
Είδος: Ντοκιμαντέρ / κοινωνικό, Σκηνοθεσία: Jennifer M.Kroot, Σενάριο: Armistead Maupin, Παίζουν: Armistead Maupin, Laura Linney, Ian McKellen, Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ, Γλώσσα: Αγγλικά
Άλλες κριτικές: Όλα στην οικογένεια, Με λένε Ζονάς, Τhe Half of It, Love Song, The perfection, The Prom, Γεύσεις και Χρώματα, Ένας κρυφός έρωτας, Carol, Matter, Duck Butter, Ελίζα και Μαρσέλα, A New York Christmas Wedding, The feels