Σύνταξη κειμένου: Elsa και Rose
Η Elsa και η Rose (40 και 38 ετών αντίστοιχα) είναι ένα ζευγάρι γυναικών που ζει στην Αθήνα, βλέπει και σχολιάζει για το κοινό του lesbianportal.gr μια ταινία κάθε εβδομάδα. Τα κορίτσια δεν είναι κριτικοί κινηματογράφου αλλά μας περιγράφουν η κάθε μια με τον τρόπο της (η μία πάντα ενθουσιώδης και ταινιόφιλη, η άλλη βαριέται εύκολα και αγωνίζεται να μείνει ξύπνια όταν βλέπει έργα) τις εντυπώσεις τους από τις ταινίες που βλέπουν μαζί!
Η ταινία: λίγο πριν τα Χριστούγεννα η Τζένιφερ, ετοιμάζεται να παντρευτεί τον πλούσιο αρραβωνιαστικό της, έχοντας δυσφορία για την παρεμβατική μέλλουσα πεθερά της. Συναντάει τον Αζραέλ, έναν άγγελο που της δίνει τη δυνατότητα να δει το πως θα ήταν η ζωή της αν είχε ακολουθήσει τα ερωτικά της αισθήματα προς την καλύτερη της φίλη- την Γκάμπριελ- η οποία έχει πεθάνει πριν 20 χρόνια. Μια ιστορία σε μια παράλληλη χωροχρονική πραγματικότητα που μας παρουσιάζει τις δυνατότητες επιλογών που μας παρέχει η ελεύθερη βούληση μας!
Rose: δε μιλάω…
Elsa: έλααα, το σχόλιο σου…
Rose: ε ξέρω γω… γλυκούλα μου φάνηκε, αυτό
Elsa: ε πες μου κάτι πιο συγκεκριμένο
Rose: εγώ δεν είμαι καλή σ’αυτά… δεν μπορώ να αναλύσω
Elsa: εντάξει βρε αγάπη μου, πες μου απλώς πως σου φάνηκε η ταινία… (κάθε φορά τα ίδια μέχρι να την πείσω)
Rose: μου άρεσε το δέσιμο τους… η φιλία τους και το δέσιμο τους… να ορίστε σου είπα 5 λέξεις! (γεμάτη ικανοποίηση για τη διάλεξη που μόλις έδωσε)
Elsa: ωραία. Τι δεν σου άρεσε στην ταινία;
Rose: δεν θα μου πάρεις συνέντευξη τώρα
Elsa: βρε αγάπη μου, για να γράψω δυο γραμμές
Rose: να γράψεις τις δικές σου τότε δυο γραμμές … για τις δικές μου να γράψεις αυτό: ρομαντικούλα, οκ (και βάζει στο μαραφέτι της ένα από αυτά τα τύπου τσιγάρα που κάθε φορά που τα ανάβει, κοιταζόμαστε όλοι γεμάτοι καχυποψία μεταξύ μας)
Elsa: (ανάβω και εγώ τσιγάρο – ίσως χρειαστεί να το σβήσω πάνω της για να μιλήσει)… “καρδιά μου, κάτι πρέπει να πεις στο κοινό μας….”
Rose: κοινό έχεις εσύ… με όλες αυτές τις καραφλές που μαζεύεις (γελάμε και οι δύο καθώς πάντα – όταν βγάζω το μπουφάν μου και δεν βρίσκει καμία τρίχα κολλημένη πάνω του- με ρωτάει «ποια είναι αυτή η καραφλή»;)
Rose: λοιπόν κοίτα, δεν μου άρεσε το μπρος – πίσω, δεν ήταν καμιά οσκαρική ταινία… μια γλυκιά ταινιούλα, εύκολη να τη δεις, χαλαρή, μέχρι εκεί. Εσένα δηλαδή πως σου φάνηκε;
Elsa: και εγώ θεωρώ πως είναι μια πολύ απλοϊκή ταινία, εύκολη, χωρίς ακραία δράματα, με ωραία ροή
Rose: η σχέση τους μου άρεσε, μια ήρεμη σχέση
Elsa: ναι και εμένα μου άρεσε αυτό. Ωραία σχέση είχαν τα κορίτσια
Rose: έλα ρε μαλάκα (αναφέρεται στο τζάκι που πετάει καύτρες στο χαλί και εννοείται σηκώνεται άρον άρον να τις μαζέψει)
Elsa:…θα τα βάλω και αυτά στην απομαγνητοφώνηση…
Rose: ε μα ρε φίλε τόση ώρα τα μαζεύω και πλέον έχουν γίνει κάρβουνα, φτάνει- τι πετάει ακόμα;…
Elsa: (κλασσικός κοσμάς) …εμένα λοιπόν κάτι που μου έμεινε από την ταινία…
Rose: κάτι καίγεται αγάπη, συντονίσου λίγο… και βάλε να δούμε την επόμενη, μέτρια αυτή
Elsa:..ναι, τώρα κάτσε να τελειώσουμε με τον σχολιασμό αυτηνής (ταυτόχρονα έχω σηκωθεί και κουνάω την πολυθρόνα για να δω από που καιγόμαστε). Εμένα κάτι που μου έκανε κλικ είναι η σύνδεση που έκανε με το μεταφυσικό- τις παράλληλες διαστάσεις
Rose: εντάξει επειδή ασχολείσαι με αυτά…
Elsa: και ένα δεύτερο κομμάτι είναι η ισορροπία της ομόφυλης σχέσης
Rose: ναι όντως τα κορίτσια είχαν μια υγιή κατάσταση
Elsa: ένα τρίτο που μου μένει…
Rose: σου έμεινε και τρίτο; Χαχαχαχαχα… εγώ άλλη ταινία είδα;
Elsa: όχι βρε, αφού και εσύ τα εντόπισες… απλά βαριέσαι να τα πεις…
Rose: εντάξει, άμα κάτι δεν μου κάνει εντύπωση, τι να αναλύσω; Για πες το τρίτο…
Elsa:… ναι.. ότι κάποιες φορές που μπορεί να πούμε κάτι, πάνω στα νεύρα μας ή όταν είμαστε τσαντισμένοι… και αυτό το κάτι να είναι πάρα πολύ ουσιαστικό και ακραίο… και άρα να προσέχουμε πολύ το τι λέμε
Rose: ναι εντάξει
Elsa: (σιωπή… μάλλον σκεφτόμαστε και οι δύο φάσεις αντίστοιχες που μας έχουν συμβεί) …Θα την πρότεινες την ταινία;
Rose: χμμ, ναι … θα την πρότεινα άμα θες ένα βράδυ να χαζέψεις κάτι να δεις χαλαρά. Δεν είναι ταινία που να μην τη χάσεις ή να σε κρατήσει στην οθόνη. Δεν θα στηθείς να τη δεις δηλαδή… άμα δεν έχει κάτι άλλο…
Elsa: θα την πρότεινες σε στρέιτ φίλους σου;
Rose: όχι, δεν νομίζω να τους ενδιέφερε να δουν κάτι τέτοιο
Elsa: ναι καταλαβαίνω, ούτε και εμένα με άγγιξε δομικά για να θέλω να τη δείξω σε στρέιτ φίλους μου για να με καταλάβουν καλύτερα… Δεν θα τους φωτίσει πάνω στο θέμα
Rose: ναι είναι πολύ απλοϊκή αυτή η ταινία για να περάσει κάποιο μήνυμα. Το μόνο πιο δυνατό μήνυμα είναι με τον παπά… που ξεπέρασε τον εαυτό του….
Elsa: ναι σωστά…
Rose: …έκανε την υπέρβαση του και βοήθησε έτσι να το αποδεχθεί και ο κόσμος
Elsa: όντως… ωραία… και από αστέρια; πόσα βάζουμε;
Rose: εεε…2,5 (ανοίγει μπύρα παγωμένη για να συνεχίσουμε με την επόμενη ταινία)
Elsa: ναι και εγώ τόσα θα έδινα 2,5 άντε 3
Rose: άντε γειά μας (φιλί)
Elsa: γειά μας αγάπη…
Είδος: Ρομαντική κωμωδία, Σκηνοθέτης: Otoja Abit, Σεναριογράφος: Otoja Abit, Παίζουν: Chris Noth, Nia Fairweather, Chris Trousdale, Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ, Γλώσσα: Αγγλικά, Διάρκεια: 90΄
Σχετικά άρθρα: The feels
