4 Ακόμα Χρόνια: Κωμωδία

Η Elsa και η Rose (40 και 38 ετών αντίστοιχα) είναι ένα ζευγάρι γυναικών που ζει στην Αθήνα, βλέπει και σχολιάζει για το κοινό του lesbianportal.gr μια ταινία κάθε εβδομάδα. Τα κορίτσια δεν είναι κριτικοί κινηματογράφου αλλά μας περιγράφουν η κάθε μια με τον τρόπο της (η μία πάντα ενθουσιώδης και ταινιόφιλη, η άλλη βαριέται εύκολα και αγωνίζεται να μείνει ξύπνια όταν βλέπει έργα) τις εντυπώσεις τους από τις ταινίες που βλέπουν μαζί!

Η ταινία: Ο Ντέιβιντ δεν εκλέγεται τελικά πρωθυπουργός, αλλά γνωρίζει τον γοητευτικό γραμματέα Μάρτιν και έρχεται αντιμέτωπος με μια νέα σεξουαλικότητα και πολιτικό διχασμό.

Elsa: Καταρχάς να πούμε που είμαστε, να ενημερώσουμε το κοινό μας ότι δεν είμαστε στο σαλόνι του σπιτιού!

Rose: πες εσύ, εγώ βάζω μπύρα τώρα!

Elsa: μμμ ώς συνήθως! Λοιπόν είμαστε στην παραλία Μελιδόνι στα εξωτικά Κύθηρα και είναι απλά υπέροχα γιατί είναι πολύ νωρίς στη σαιζόν και δεν έχει κανέναν, οπότε όλο αυτό το υπέροχο τοπίο είναι μόνο για εμάς! Η αγαπητή μας Rose έχει κουβαλήσει 36 μπύρες στο ψυγειάκι της και έχει ήδη πιει τις 34…ενώ εγώ αράζω ήσυχα στην πετσετούλα μου και παίρνω χρωματάκι!

Rose: και βρήκες την ευκαιρία να τριγυρνάς τσίτσιδη και αντί να με αφήσεις να πιω την παγωμένη μπύρα μου, μου βάζεις το μαρκούτσι για να σχολιάσω τη χθεσινή ταινία!

Elsa: εντάξει μωρέ αγάπη, πίνε μπύρα και πες και σε εμάς δυο λογάκια για την ταινιούλα! Ωραία ταινία ήταν, ε;

Rose: ναι, καλή ήταν. Μου άρεσε. Ήταν συμπαθητική, την βλέπεις ευχάριστα αν και θα ήθελα λίγο πιο σύντομη ροή, έτσι κάποια κομμάτια της να έτρεχαν πιο γρήγορα

Elsa: να πούμε τι είδαμε; Είναι ένας τύπος στη Σουηδία παντρεμένος, αρχηγός πολιτικού κόμματος, που τελικά χάνει στις εκλογές. Γνωρίζει έναν άλλο τύπο, που κατέχει υψηλή θέση στο κυβερνών κόμμα και τον ερωτεύεται. Και είναι η πρώτη φορά που αρχίζει να έχει συναισθήματα για έναν άντρα…

Rose: ναι, και νομίζω ότι ο άλλος είναι γραμματέας του κόμματος

Elsa: θα γινόταν μετά, του το πρότεινε ο πρόεδρος αν ήθελε να αναλάβει αυτή τη θέση…

Rose: …πάντως είναι και οι δύο σημαντικά πρόσωπα της τοπικής πολιτικής ζωής

Elsa: ακριβώς! Και γενικά η ταινία μας δείχνει τόσο τις αναστολές του πρώτου αναφορικά με την πολιτική του θέση καθώς θεωρεί πως ένα outing θα είναι και το τέλος της πολιτικής του καριέρας. Ταυτόχρονα όμως μας παρουσιάζει και την πολύ ανθρώπινη πλευρά του θέματος, με την αμηχανία ενός ατόμου όταν έρχεται για πρώτη φορά αντιμέτωπος με έναν απρόσμενο έρωτα με έναν ομόφυλο του

Rose: ο πρωταγωνιστής, είναι παντρεμένος με μια γυναίκα που είναι και δίπλα του στο πολιτικό του γραφείο και όπως βλέπουμε, τον στηρίζει πολύ. Και βασικά εμένα αυτό μου άρεσε περισσότερο. Το ότι η γυναίκα του τον υποστήριξε πολύ και τον βοήθησε να μιλήσει και στην οικογένεια του

Elsa: βεβαίως- γι’ αυτό έκανα τον χαρακτηρισμό «Σουηδία γίναμε» όταν βλέπαμε την ταινία. Γιατί βλέπουμε πως ένα ζευγάρι παντρεμένο, έχει αγάπη και σεβασμό ο οποίος εκδηλώνεται χωρίς διεκδικήσεις και κατινιές. Η γυναίκα έχει καταλάβει εδώ και καιρό ότι ο άντρας της είναι γκέι και παραμένει δίπλα του χωρίς να τον φέρνει σε δύσκολη θέση, αφήνοντας του χώρο και χρόνο να το διαχειριστεί ο ίδιος με τον τρόπο του

Rose: …κάνει βεβαίως και αυτή τη ζωή της. Δεν εγκλωβίζεται δηλαδή στο γάμο της. Έχει τον γκόμενο της και δεν δημιουργεί εντάσεις. Με ψυχραιμία και πραγματική φιλία αφήνει τα πράγματα να κυλήσουν όπως τους βγαίνουν, χωρίς υστερίες και εγωισμούς. Και τον βοηθάει ακόμα και όταν αυτός αποφασίζει να ανακοινώσει την προσωπική του επιλογή στην πολύ συντηρητική οικογένεια του

Elsa: ναι, βλέπουμε πως προέρχεται από μια θρησκόληπτη οικογένεια που ακόμα και το διαζύγιο θεωρείται αμαρτία καθώς αντιβαίνει της ευλογίας του θεού για το γάμο…. οπότε, σε μια τέτοια φάση, το ότι η γυναίκα αυτή υποστήριξε με θέρμη τις επιλογές του άντρα της στη μάνα του, ήταν τόσο σημαντικό και μας εξέπληξε θετικότατα!

Rose: Εντάξει οι ενδοιασμοί αυτουνού που είναι πολιτικός και άρα δημόσιο πρόσωπο- εγώ τουλάχιστον τους καταλαβαίνω. Με ξέρεις- δεν θέλω να δίνω δικαιώματα σχολιασμού για την προσωπική μου ζωή από τον οποιονδήποτε… οπότε θεωρώ, πως καλώς ήταν πολύ μαζεμένος και προσπαθούσε να κρατήσει την κατάσταση στην αφάνεια… δηλαδή, η προσωπική σου ζωή δεν πρέπει να βγαίνει προς τα έξω… ακόμα και παντρεμένος σε στρειτ γάμο να είσαι και να έχεις και παιδιά, δεν υπάρχει λόγος αυτό να βγαίνει προς τα έξω….

Elsa: …στάσου λίγο… γιατί εδώ μιλάμε για έναν πολιτικό… και όπως όλοι και όλες ξέρουμε, το κυρίαρχο «μοντέλο» που λανσάρεται στην πολιτική είναι του οικογενειάρχη, οπότε τα παιδιά και το πόσο καλός μπαμπάς είσαι είναι ακριβώς αυτό που προβάλλεται- μέσα σε ένα συγκεκριμένο στρέιτ πρότυπο….

Rose: ναι αλλά μέχρι εκεί όμως… όχι να βγάζεις τα παιδιά σου στη φόρα για να γίνεις πιο αρεστός… 

Elsa: …μα αυτό ακριβώς γίνεται… σου μοστράρουν την έννοια της φαμίλιας – μιας συγκεκριμένης φαμίλιας με μαμά, μπαμπά και παιδιά. Και αυτό είναι το κυρίαρχο μοντέλο. Πως θα αλλάξει αυτό αν ο πολιτικός δεν «επιβάλλει» ένα νέο πρότυπο; Δεν θεωρείς ότι έχει φτάσει επιτέλους η εποχή που αφενός μεν πρέπει το πρότυπο του «οικογενειάρχη» να αρχίσει να αποκαθηλώνεται και ταυτόχρονα να αρχίσει να ανεβαίνει – με συνύπαρξη, χωρίς απαραίτητα επανάσταση, ένα άλλο πρότυπο- ενός γκέι ζευγαριού που μπορεί και αυτοί να έχουν παιδιά;

Rose: Ναι ρε συ, εννοείται.. πλέον αρχίζει και γίνεται αυτό… εγώ σχολιάζω το ότι δεν θέλω να βγάζω την προσωπική μου ζωή και τις επιλογές μου προς τα έξω. Τι σημασία έχει αν είμαι γκέι ή στρέιτ? Το τι κάνω στο σπίτι μου και στο κρεβάτι μου δεν αφορά σε κανέναν….είτε είμαι δημόσιο πρόσωπο είτε όχι….

Elsa: κοίτα… καταλαβαίνω πως το λες, αλλά εδώ δεν μιλάμε για βεβαιωμένα δικαιώματα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια βιωμένη ανισότητα και μια προσπάθεια της σύγχρονης εποχής να θεσμοθετήσει την ισότητα. Αυτό δεν γίνεται «αναίμακτα»… κάποιοι πρέπει να είναι μπροστάριδες… κάποιοι πρέπει να σπάσουν τα υπάρχοντα στεγανά και να ξεπεράσουν τα κυρίαρχα ταμπού. Η διεκδίκηση εκφράζεται με πιο έντονο τρόπο ακριβώς επειδή δεν υπάρχει ισότητα… άρα η κυρίαρχη κοινωνική δομή πρέπει να σπάσει και αυτό δεν γίνεται με πολύ ηρεμία….

Rose: Καταλαβαίνω ότι για την κοινωνία έχει σημασία το αν είμαι γκέι ή στρέιτ, απλώς λέω ότι δεν θα έπρεπε. Και αφού δεν θα έπρεπε, δεν έχω λόγο να προβάλλω είτε τη μία είτε την άλλη μου επιλογή. Αν είμαι δημόσιο πρόσωπο, έχω ένα ρόλο. Ας μείνω στο έργο που επιτελώ, χωρίς να διαιωνίζω την έννοια της διαφοροποίησης. Είμαι ότι γουστάρω να είμαι και δεν αφορά κανέναν.

Elsa: Ως πολίτης ίσως… ως πνευματικός ταγός όμως όχι. Δεν νομίζω ότι μας παίρνει να είμαστε ουδέτεροι. Δεν φτιάχνεις ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά. Και ειδικά ένας πολιτικός -θεωρώ πως- έχει χρέος να θέτει τις βάσεις για τις νέες δομές, για την κοινωνική πρωτοπορία. Νομίζω πως η ήπια στάση και η υπεράσπιση της σιωπής στο όνομα της ιδιωτικής ζωής, σε αυτή τη φάση μόνο το κυρίαρχο σύστημα αξιών εξυπηρετεί. Εμείς θέλουμε να δείξουμε περήφανα πως φυσικά και δουλεύει και ένα άλλο μοτίβο αγάπης και συντροφικότητας και πως δεν είμαστε εξωγήινοι…

Rose: …εμμμ… είναι και ο μήνας του Pride, τι να σε κάνω, πετιέται ο επαναστάτης μέσα σου!!!

Elsa: μα φυσικά… περί αυτού πρόκειται… σου λέει ο άλλος «αφού είσαι ίσος, γιατί νιώθεις την ανάγκη να κάνεις παρέλαση»;;; – Και δεν αναλογίζεται πως κάνω παρέλαση γιατί το κυρίαρχο σύστημα δεν με αντιμετωπίζει σαν ίσο. Δηλώνω «περηφάνια» ακριβώς για να δείξω στους γύρω μου πως είμαι και εγώ εδώ και είμαι όπως όλοι οι άνθρωποι. Αν βίωνα ισότητα, δεν θα υπήρχε λόγος να κάνω παρέλαση. Όπως ακριβώς στις δυτικές κοινωνίες δεν υπάρχει πλέον λόγος οι γυναίκες να καίνε τα σουτιέν τους. Κάποτε υπήρχε. Και το έκαναν και έτσι κατάφεραν να λογίζονται και θεσμικά ως ίσες 

Rose: δεν θεωρείς βάσιμες τις αναστολές του πρωταγωνιστή μας ως πολιτικός πως αν βγει ανοιχτά να δηλώσει την ταυτότητα του θα καταστρέψει την καριέρα του;

Elsa: καταλαβαίνω τον φόβο του αλλά θεωρώ πως ακριβώς αυτός είναι ο ρόλος του. Και όχι δεν θεωρώ πως θα καταστρέψει την καριέρα του γιατί θα κερδίσει άλλο κοινό. Και τέλος πάντων ακόμα και να «χάσει» την πολιτική του δυναμική, θα έχει βάλει ένα λιθαράκι σε κάτι πιο ουσιαστικό, πιο πανανθρώπινο, πιο βαθύ που στην πορεία των χρόνων θα τον δικαιώσει…

Rose: οκ καταλαβαίνω τι εννοείς. Απλώς και πάλι θεωρώ πως οι προσωπικές μας επιλογές, οι προσωπικές μας στιγμές, είναι για εμάς και μόνο!

Elsa: …βρε μωρό μου δεν ξέρω πως αλλιώς να το εξηγήσω… Πάρε παράδειγμα χθες.. ήμασταν στην παραλία και ανέβασα ένα πόστ στο fb πολύ νεφελώδες… υπονοώντας ότι είμαι με το ταίρι μου αλλά αποφεύγοντας να βάλω κατάληξη που να προσδιορίζει ότι το ταίρι μου είναι γυναίκα. Γιατί να το κάνω αυτό; Αν ήσουν αγόρι δεν θα είχα θέμα να πω «αυτός που μου φέρνει παγωμένες μπύρες»… επειδή όμως ξέρω ότι την ανάρτηση μου θα τη δει μέχρι και η θειά μου η Μπιρμπίλω και επειδή δεν βιώνω καθεστώς ισότητας για την επιλογή μου, ανεβάζω κάτι ουδέτερο κρύβοντας ουσιαστικά την πληροφορία ότι το ταίρι μου είναι γυναίκα…

Rose: μα γιατί να ανεβάσεις εξ αρχής ανάρτηση που να αποκαλύπτεις κάτι προσωπικό, όπως το με ποιόν είσαι στην παραλία; Με όποιον γουστάρεις είσαι… ανέβασε μόνο την παραλία… γιατί να πρέπει να πεις δημόσια ότι είσαι με τον «Μπάμπη» ή με εμένα;;; 

Elsa: γιατί έτσι θέλω ρε μωρό! Είμαι χαρούμενη και θέλω να το βγάλω προς τα έξω. Ας έχω το δικαίωμα και την άνεση να ποστάρω ότι είμαι με την «Κούλα» και ας επιλέξω να μην το κάνω. Αλλά να είναι δική μου επιλογή. Όχι να φοβάμαι τη γκρίνια και την επίκριση αν το κάνω…

Rose: …καλά πιές μπύρα τώρα και άραξε γιατί φόρτωσες 

Elsa: ε μα ναι… πιάσε το ποτηράκι μου πλιζ… πάμε πάλι στην ταινία. Τι άλλο μας δείχνει;

Rose: Η ταινία μας δείχνει και σε προσωπικό επίπεδο το πως διαχειρίζεται το νέο συναίσθημα που του βγαίνει… και νομίζω πως και αυτή η πτυχή έχει ενδιαφέρον

Elsa: βεβαίως… μας δείχνει πως πρόκειται για έναν γλυκό και τρυφερό άνθρωπο, ο οποίος «αφήνεται» σε έναν εντελώς νέο έρωτα… όλα είναι καινούργια για αυτόν. Ενώ για τον σύντροφο του, όλα είναι πιο εύκολα γιατί είναι δηλωμένος ομοφυλόφιλος και φυσικά πολύ πιο έμπειρος…

Rose: ναι μωρέ ο γλυκούλης… του ήρθε απότομο!

Elsa: εντάξει, είναι καλούλης … μας δείχνει όλη την ιστορία η ταινία… είναι ωραία φάση… 

Rose: γενικά είναι μια καλοστημένη ταινία που νομίζω μπορείτε άνετα να δείτε ή να την προτείνετε και σε στρέιτ φίλους σας…

Elsa: ναι, δεν «προκαλεί» πουθενά και παρουσιάζει τα πράγματα με ανθρώπινο τρόπο

Rose: λοιπόν έλα βάλε βαθμό να πάμε να βουτήξουμε να δροσιστούμε λιγάκι…

Elsa: θα βγάλεις το μαγιουδάκι σου; 

Rose: όχι βέβαια… να μου κολλήσουν πετραδάκια στο πιπί μου… αρκέσου στο τόπλες, είναι αρκετό… 

Elsa: μα δεν ξέρεις τι χάνεις… απορώ πως μπορείς αυτό το λίκρα να κολλάει πάνω σου και να είσαι σαν κατουρημένη!

Rose: να ήρθαν κι άλλοι (βλέπουμε ένα αμάξι να κατεβαίνει το δρόμο)… άντε μαζέψου…..

Elsa: σιγά μη μαζευτώ… ήμουν εδώ πρώτη… και ορίζω την παραλία ως γυμνιστών… αν ντρέπονται να πάνε αλλού!!! Άντε σήκω να βουτήξουμε, να δούν το κ@λί μου να καταλάβουν τους κανόνες αυτής της παραλίας!!!

Rose: χαχαχαχα είσαι νούμερο… εεεε βαθμό δεν βάλαμε…

Elsa: …σωστά… βάζω 4

Rose: …και εγώ 4 λέω

Elsa: ωραία ταινία παιδιά… δείτε τη… κλείνουμε τώρα και πάμε για βουτιά!

Είδος: Κωμωδία, Σκηνοθεσία: Τόβα Μάγκνουσον, Σενάριο: Βίλχελμ Μπέρμαν,Παίζουν: Μπγιορν Κέλμαν, Έρικ Έρικσον, Τόβα Μάγκνουσον Νόρλινγκ, Χώρα Παραγωγής: Σουηδία, Γλώσσα: Σουηδικά

Άλλες κριτικές: Κουβέντες για ένα ψηλό κορίτσι, Οι άγνωστες ιστορίες του Άρμιστεντ Μόπιν, Όλα στην οικογένεια, Με λένε Ζονάς, Τhe Half of It, Love Song, The perfection, The Prom, Γεύσεις και Χρώματα, Ένας κρυφός έρωτας, Carol, Matter, Duck Butter, Ελίζα και Μαρσέλα, A New York Christmas Wedding, The feels