Από το χτες στο σήμερα…
Σύνταξη-επιμέλεια κειμένου: Ευαγγελία Κόκκαλη – Angelika
28 Ιουνίου 1969. Στο Γκρίνουιτς Βίλατζ της Νέας Υόρκης συγκρούονται βίαια αστυνομικοί και ομοφυλόφιλοι.Το Stonewall Inn μπαρ είναι η σκηνή που διαδραματίζονται και κορυφώνονται αυτές οι τακτικές παρενόχλησης που συνήθιζε η αστυνομία της Νέας Υόρκης με τη μέθοδο των εφόδων σε χώρους συγκέντρωσης Ομοφυλόφιλων. Τα άτομα που βρίσκονται εκεί αντί να διαλυθούν αντιδρούν και για αρκετές ώρες γίνονται συγκρούσεις.
Όλη αυτή η κατάσταση οδηγεί σε διαδηλώσεις που διαρκούν 6 ημέρες και οι συμμετέχοντες φτάνουν αρκετές χιλιάδες.
Το Stonewall Inn γίνεται ο καταλύτης και αρχίζει πλέον η κοινότητα να γίνεται ορατή, απαιτεί πολιτικά δικαιώματα και μέσα σε διάστημα 2 χρόνων, σε κάθε μεγάλη πόλη της Αμερικής δημιουργούνται ομάδες για τα δικαιώματα των γκέι ατόμων.
Την σημαντικότητα των γεγονότων εκείνης της ημέρας συνοψίζει η ιστορικός Lillian Faderman μέσα σε μία φράση “Ο πυροβολισμός ακούστηκε σε όλο τον κόσμο…. κρίσιμο γιατί σηματοδοτήθηκε το συλλαλητήριο του κινήματος”.
Την επόμενη χρονιά, 1970 σε Νέα Υόρκη, Λος Άντζελες και Σαν Φρανσίσκο ξεκινούν τα πρώτα Pride.
Η αρχή έχει γίνει….

Η επόμενη χρονιά ορόσημο για την διεθνή κοινότητα είναι το 1978. Δολοφονείται ο Harvey Milk από τους βασικούς εκπροσώπους και ακτιβιστής του κινήματος των ομοφυλοφίλων. Ο Harvey Milk ήταν δημοτικός σύμβουλος του Σαν Φρανσίσκο με το κόμμα των Δημοκρατικών και ο πρώτος ομοφυλόφιλος που εξελέγη σε δημόσιο αξίωμα. Παρότι ήταν σύντομο το διάστημα της πολιτικής του καριέρας κατόρθωσε να προωθήσει και να ψηφιστεί νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού στην απασχόληση, την στέγαση και τα δημόσια καταλύματα.
Δολοφονήθηκε μαζί με τον δήμαρχο George Moscone, από τον Dan White που άνηκε στο αντίπαλο πολιτικά κόμμα και ήταν και ο μόνος που είχε ψηφίσει κατά του νομοσχεδίου. Ένα χρόνο μετά η ανακοίνωση της επιεικής ποινής του (7 ετών και 8 μηνών) για το διπλό αυτό φόνο, έχει ως αποτέλεσμα οργισμένοι πολίτες να συγκρουστούν με την αστυνομία και να γίνουν μεγάλες ζημιές σε κτήρια. Τα γεγονότα αυτής της νύχτας έμειναν γνωστά ως “Οι ταραχές της Νύχτας του White”.
Η ιστορία του Harvey Milk έγινε ταινία με πρωταγωνιστή τον Σον Πεν από τον σκηνοθέτη Gus Van Sant. To 2009 ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ όρισε την 22α Μαϊού ως ημέρα αναγνώρισης του πολιτικού και ακτιβιστικού του έργου.
Το 2016 το Stonewall Inn και οι περιβάλλοντες χώροι χαρακτηρίζονται εθνικό μνημείο με διάταγμα του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα.
Ο Milk είχε ήδη ζητήσει από τον Gilbert Baker να σχεδιάσει ένα χαρακτηριστικό και αναγνωριστικό έμβλημα που θα αντιπροσώπευε την κοινότητα.
Ο Gilbert Baker υπήρξε ακτιβιστής των Δικαιωμάτων των Ομοφυλοφίλων.

Εργαζόταν ως σχεδιαστής σημαιών στον Σαν Φρανσίσκο και στις 25 Ιουνίου 1978 παρουσιάζει για πρώτη φορά στον πλαίσιο του Gay Freedom Day Parade, την πολύχρωμη σημαία που υιοθετήθηκε παγκοσμίως ως σύμβολο του κινήματος.
Η αρχική σημαία έχει 8 οριζόντιες, συμβολικές, χρωματιστές λωρίδες.
Ροζ για την σεξουαλικότητα, κόκκινο για τη ζωή, πορτοκαλί για τη θεραπεία, κίτρινο για το φως του ήλιου, πράσινο για τη φύση, τιρκουάζ για την τέχνη, indigo για την αρμονία και βιολετί για το ανθρώπινο πνεύμα.
Βάση της έμπνευσης του Baker ήταν η Αμερικανική και η τρίχρωμη σημαίας της Γαλλικής Επανάστασης. Άλλωστε όλα είχαν αρχίσει από μια επανάσταση.
Η απαίτηση μαζικής παραγωγής της σημαίας λίγα χρόνια αργότερα φέρνει και την πρώτη αλλαγή. Αφαιρείται η ροζ λωρίδα. Τα εργοστάσια παραγωγής δεν διαθέτουν σε ύφασμα το συγκεκριμένο χρώμα. Την επόμενη χρονιά συγχωνεύεται το τιρκουάζ με το indigo σε μπλε ρουά. Έτσι η τελική μορφή της έχει πλέον 6 χρώματα.

Το 2003 με αφορμή την 25η Επέτειο από τη δημιουργία της σημαίας φτιάχνει μια νέα που εκτεινόταν από τον κόλπο του Μεξικού έως τις ακτές του Ατλαντικού στο Key West.
Μετά την ολοκλήρωση της εκδήλωσης μοίρασε κομμάτια της σημαίας σε 100 πόλεις ανά τον κόσμο.
Ο Gilbert Baker δεν θέλησε ποτέ να υποβάλλει αίτηση για να κατοχυρώσει το σχέδιο της δημιουργίας του, παρ’ όλη την τεράστια επιτυχία. Ήταν το δώρο του στον κόσμο…
Γίνονται δύο ακόμα αλλαγές μέσα στα χρόνια που ακολουθούν.
Τον Ιούνιο του 2017, δημιουργήθηκε μια νέα παραλλαγή της σημαίας του ουράνιου τόξου, προσθέτοντας μαύρες και καφέ λωρίδες χρώματος στην κορυφή της σημαίας δηλώνοντας την αναγνώριση των έγχρωμων ατόμων στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.
Οι επόμενες αλλαγές που παρουσιάζονται γίνονται για να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στο πλαίσιο της “συμπερίληψης και εξέλιξης”.


Η πρώτη σημαία ήταν γεγονός και ο δημιουργός της δεν θα μπορούσε να φανταστεί τι θ’ ακολουθούσε.
Συνεχίζεται…