Συνέντευξη – Επιμέλεια κειμένου: LesbianPortal
1) Είσαι παιδί, γέννημα-θρέμμα, του χωριού και της επαρχίας. Χωριατόπαιδο του βουνού στη παιδική σου ηλικία. Από τη άλλη, εφηβεία και μετέπειτα ζωή σε μεγάλη πόλη της επαρχίας, σωστά?
Δύσκολα χρόνια, τι να λέμε τώρα. Το τραγούδι της Βικάρας το ‘χεις ακούσει; τους στίχους του εννοώ, για τον πόνο της μάνας που δουλεύει στην φάμπρικα στο εξωτερικό και τα παιδιά της είναι με τον παππού και την γιαγιά πίσω στην πατρίδα. Ένα τέτοιο παιδί είμαι, της σχεδόν τελευταίας δεκαετίας της ξενιτιάς, του ’60, ο νταλκάς και ο καημός αυτού του τραγουδιού μιλάει στα τρίσβαθα της ψυχής μου, σαν να γράφτηκε για την μάνα μου. Μέχρι τα επτά μου πάνω στο βουνό, ξέρεις τώρα, κάτι σαν τη Χάϊντυ, εκεί έμαθα τη ζωή, τις 4 εποχές, τι κάνουμε το καλοκαίρι και το φθινόπωρο για να επιβιώσουμε το χειμώνα μέσα στο χιόνι και το κρύο, για τις προετοιμασίες της άνοιξης σε χαγιάτια, ζώα και γη. Κάθε φορά που το ακούω κλαίω…και κάθε φορά μετά γελάω που θυμάμαι τι ζωγάδια ήμασταν, όπως εκείνη τη φορά που φέραμε τη σερβάντα κάτω για να πιάσουμε τα λουκούμια και έπαθε έμφραγμα η μακαρίτισσα που πίστεψε ότι μας πλάκωσε το έπιπλο και μας σκότωσε ή που ροβολάγαμε τις κορομηλιές στο γκρεμό και μας κυνηγούσε ο μακαρίτης ο παππούς μην του πεθάνουμε από πέσιμο. Η γιαγιά μου ήταν ηρωίδα, ορφανή η ίδια μεγάλωσε αδέρφια, παιδιά και εγγόνια.
Ίσως τα πιο ευτυχισμένα χρόνια της ζωής μου. Μετά ήταν τα άσχημα που μαζευτήκαμε σαν οικογένεια στην πόλη, όπου φτωχός και η μοίρα του. Τι να σου πω τώρα, οι γονείς μου ήταν αταίριαστοι, η μάνα μου ήταν όμορφη γυναίκα και δουλευταρού, και λάτζα και χωράφια και φάμπρικα, τα πάντα όλα …και ο πατέρας μου λυγερόκορμος, ομορφάντρας αλλά ανεπρόκοπος, τεμπέλης. Και βίαιος, εκείνη δούλευε και μας μεγάλωνε και τις έτρωγε κιόλας από τον αχαΐρευτο. Να σκεφτείς ότι κάποια στιγμή, εκεί γύρω στα 40 μου, τον έδιωξα εγώ από το σπίτι, τον ξαπόστειλα πίσω στο χωριό του για να την γλιτώσω, για να ζήσει τα τελευταία της χρόνια με γαλήνη και ηρεμία. Ούτε στην κηδεία του δεν πήγα για να καταλάβεις, πλήρωσα το μερτικό μου για τα τραπέζια και τα κόλλυβα αλλά δεν τον συγχώρησα ποτέ, ούτε και πρόκειται δηλαδή.
Και να ήταν μόνο το ξύλο σε εκείνη; Μας κατέστρεψε τις ζωές αυτός ο άνθρωπος. Ξύλο και απειλές και φόβος και σε εμάς τα παιδιά του, εμένα δεν με άφησε να σπουδάσω όπως ήθελα γιατί για αυτόν οι γυναίκες έπρεπε να είναι υπηρέτριες του άντρα τους και του πατέρα τους. Βρε και όταν έπιασα την πρώτη μου δουλειά ήθελε να μου παίρνει τα λεφτά για να ντύνεται σαν γαμπρός, ούτε έπινε ούτε έπαιζε, αλλά το χούι του ωραίου μέχρι που πέθανε, καλοπερασάκιας, ο εαυτούλης του και μόνο. Έτσι έφυγα από το σπίτι, στα 18 μου, μόνη μου και χωρίς στήριξη από πουθενά έστησα το πρώτο σπιτικό μου σε αυτήν εδώ την πόλη. Από τότε δεν έχω φύγει ποτέ, εδώ και τα καλά, εδώ και τα κακά.
2) Mονογαμική, άνθρωπος των σχέσεων. Πως βίωσες την ομοφυλοφιλία σου σαν παιδί και έφηβη, δεδομένου ότι στη συνέχεια της ζωής σου έχεις υπάρξει για 14 χρόνια εντός ομοφυλόφιλης οικογένειας και με την συνευθύνη του μεγαλώματος ενός παιδιού;
Ποια ομοφυλοφιλία και ποιες γυναίκες να κοιτάξω; Τόλμαγα μέσα σε τέτοια ζοφερή κατάσταση να ανοιχτώ; και αν ακούγονταν κάτι; αν έφθανε στα αυτιά τους το παραμικρό; Αν θέλεις, το πραγματικά περίεργο με εμένα δεν ήταν ότι το ήξερα από τα εννιά μου, αλλά ότι με ήξερα και με είχα αποδεχτεί από την αρχή, χωρίς ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα ή αμφιβολίες. Όταν λοιπόν στα μέσα της δεκαετίας του ’80 ήρθα σε επαφή με τη γυναίκα που ήμασταν μαζί 14 χρόνια δεν αμφέβαλλα, δεν ψαχνόμουν, ήξερα τι ήθελα και πως το ήθελα.
Στρέιτ εκείνη με δύο αποτυχημένους γάμους στο ενεργητικό της ήδη, με “κυνήγησε” και μου την έπεσε ένα βράδυ αφού με πότισε ουίσκι. Όμορφη γυναίκα, μοντέλο, την αγάπησα βαθιά. Να σκεφτείς ότι όταν κάποια στιγμή μου συζήτησε την ανάγκη της να αποκτήσει παιδί εγώ την άφησα ελεύθερη να το πραγματώσει το όνειρό της. Άλλο που αυτός που της προξένεψαν οι γονείς της… μεγάλα ονόματα στην πόλη μας, με περιουσία, κτήματα, ακίνητα, λεφτά.. άλλο που ο τύπος έκανε διπλή ζωή, είχε άλλα δύο παιδιά και τα έκρυβε. Μορφωμένος με διπλή ζωή, πφφφ. Όταν λοιπόν αποκαλύφθηκαν όλα, πριν τη γέννα του δικού τους παιδιού, ο πατέρας της -θεός σχωρέστον καλός άνθρωπος- την έφερε πίσω, είχαν αλλάξει και οι καιροί, ΠΑΣΟΚ βλέπεις στην εξουσία τότε, η γυναίκα είχε αρχίσει να αποκτάει δικαιώματα, να βγαίνει, να εργάζεται, δεν υπήρχε το στίγμα της ζωντοχήρας με παιδί ούτε στην επαρχία.
Μου ζήτησε να ξαναβρεθούμε, να μεγαλώσουμε μαζί το μωρό, βρέφος το πήρα και το ανέστησα, εγώ το πήγαινα στις κούνιες, εγώ το διάβαζα μετά, εγώ στους γιατρούς, ήταν το παιδί μου, πως να μην είναι; Μέχρι που έγινε 14 και η μάνα του θέλησε να πάει με άλλον, άντρα. Αυτό δεν το δέχτηκα, το θεώρησα προδοσία. Χωρίσαμε. Ναι, το παιδί το ξανάδα πολλά-πολλά χρόνια μετά, άντρα πια. Ξέρω ότι το παιδί έχει θυμώσει μαζί μου που έφυγα έτσι αλλά και εγώ είχα θυμώσει από την συμπεριφορά της και τώρα πια δεν τη θέλω στη ζωή μου.
Τώρα πια στα 55 και με τις εμπειρίες που έχεις θεωρείς εφικτές τις σταθερές σχέσεις μεταξύ λεσβιών σε μια χώρα τόσο συντηρητική σαν την Ελλάδα?
Θέμα ανθρώπων είναι. Και να σου πω τη γνώμη μου; θεωρώ ότι οι γυναίκες είμαστε πιο ολοκληρωμένες συναισθηματικά από ότι οι άντρες και για αυτό πιο εύκολα θα στεριώσουν λεσβιακές οικογένειες, νομίζω τουλάχιστον. Όπως και να ‘χει το σύμφωνο συμβίωσης θα βοηθήσει και αν έρθει και ο γάμος ακόμη περισσότερο. Ο κυρ Τάκης και η κυρά Μαριγούλα, που τώρα μια χαρά το ξέρουν ότι είμαστε οικογένειες σαν τις δικές τους αλλά κάνουν ότι δεν μας βλέπουν και ας μας λένε καλημέρα και καλησπέρα, θα μας αποδεχτούν και θα μας βλέπουν ως ίσους και ίσες.
Οι δράσεις της κοινότητας για την ορατότητα θεωρείς ότι κινούνται στη σωστή κατεύθυνση;
Ναι, για εμένα έχουν μεγάλη σημασία τα pride, μην ακούς που όλοι τα κατηγορούν, βλακείες. Πρέπει όμως να συνδεθούν και με άλλες ανάγκες της κοινωνίας, την ανεργία, την φτώχεια…και να επικεντρωθούμε στις θεσμικές παρεμβάσεις. Το πιο σημαντικό νομοσχέδιο για την κοινότητά μας ήταν για την ταυτότητα φύλου. Με ατέλειες; με ατέλειες, αλλά μόνο εγώ ξέρω 4 παιδιά που μετά από αυτό ξεκίνησαν τη διαδικασία φυλομετάβασης. Τέσσερα! Τι συζητάμε τώρα, το πιο σημαντικό νομοθέτημα του ΣΥΡΙΖΑ για την κοινότητά μας. ΣΥΡΙΖΑ και ΣΥΔ, Τσίπρας και Γαλανού, respect και στους δύο, το συζήτησαν, το δούλεψαν, το έφεραν, το ψήφισαν και έγινε νόμος του κράτους. Και δεν άνοιξε μύτη, έτσι; Μάθημα για τους ακτιβιστές μας και στα πανεπιστήμια θα πρέπει να είναι το πως κινήθηκε η Γαλανού και τα άλλα παιδιά του ΣΥΔ.
3) Είσαι όμως και άνθρωπος του ίντερνετ, το αγαπάς το “δίχτυ”. Τι πιστεύεις για τα τσατ και εν γένει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης?
Άλλη περίοδος της ζωής μου αυτή. Όταν χώρισα λοιπόν, μιλάμε για το 2000 και μετά, βίωσα μια καταθλιψάρα 4 ετών. Μόνο στον ύπνο έβρισκα παρηγοριά, και όχι πάντα. Σαν ζόμπι ήμουν μέχρι που μια μέρα ξύπνησα και δεν πόναγα. Και τότε μπήκα στο ίντερνετ και έψαξα και βρήκα ένα λεσβιακό τσατ. Μεγάλη πλάκα, ούτε πως γράφουν στο κεντρικό ήξερα ούτε πως κάνουν πριβέ. Έμαθα όμως και μου ανοίχτηκε ένας άλλος κόσμος που δεν ήξερα ότι υπάρχει. Υπήρχαν βρε παιδί μου και άλλες λεσβίες, πολλές μάλιστα! Ψηλομύτες Αθηναίες οι περισσότερες βέβαια αλλά λεσβίες…ξέρεις τι είναι αυτό το πράγμα για εμάς από την επαρχία; Ανάσα, αυτό σου λέω μόνο. Και ακούω τώρα να λένε το Χ και το Ψ εις βάρος των τσατ και της Μαρίας της Σάιμπερ και συγχίζομαι. Η Μαρία ήταν πρωτοπόρος και βοήθησε και εμάς της επαρχίας και τις νεότερες ηλικίες να κοινωνικοποιηθούμε, να απελευθερωθούμε. Μην κοιτάς που τώρα τα νεότερα παιδιά έχουν ένα σωρό εναλλακτικές και εφαρμογές να ξεκαυλώσουν, εμείς είχαμε μόνο το τσατ.
Και να ήταν το μόνο; Πως μάθαμε για τα sex toys ή τους τρανς ανθρώπους; Πως απελευθερωθήκαμε στο σεξ και γίναμε δικαιωματιστές τρομάρα μας; Έτσι ξυπνήσαμε μια μέρα νομίζεις, έτσι γεννηθήκαμε; Προσωπικές μάχες και της Μαρίας μέσα από εκείνο το κανάλι, μάχες δικές της να φύγουμε από τα στεγανά των στερεότυπων και να αποδεχτούμε και τις butch και τις παθητικές και τις ενεργητικές και τις τρανς και τα ντίλντο. Ετσι και τώρα με τα facebook και τα twitter, ναι υπάρχουν κίνδυνοι με τα fake news και για την Δημοκρατία την ίδια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά το σημαντικό είναι ότι μαθαίνεις τόσα πολλά, ανοίγουν οι ορίζοντες μας.
Και να σου πω και μια μεγάλη αλήθεια; Ναι είμαι μονογαμική αλλά μέσα από το τσατ εκείνο γνώρισα και μια άλλη προσέγγιση. Εκεί γνώρισα την άλλη μου μεγάλη αγάπη, πολυγαμική αυτή, θέση και φύση. Έμπαινε μέσα και τις σήκωνε όλες στο ένα πόδι, δήλωνε ευθέως ότι δεν την ενδιαφέρουν οι σχέσεις, μόνο οι ξεπέτες. Εμένα αυτή η γυναίκα που είχε τέτοιο θάρρος να τα βάζει με 20 και 30 άτομα και να πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα μου κίνησε το ενδιαφέρον και τελικά την ερωτεύτηκα. Αυτή μου έμαθε και μια αλήθεια της ζωής, ότι κάθε πράγμα έχει ένα τέλος. Και μαζί της πέρασα όμορφα, δύο χρόνια φλερτ, τρία χρόνια σχέση, 5 χρόνια χωρισμός, τώρα πάλι τραβιόμαστε αλλά σε μια πιο ελεύθερη σχέση χωρίς την έννοια της αποκλειστικότητας, θα δούμε…
4) Οικονομία ή Υγεία, επιστήμη και εμβόλια ή φυσική ανοσία και πίστη;
Houston we have problems, huuuge problems. Τι εννοώ…εγώ είμαι θρήσκα, καλώς ή κακώς είμαι. Δεν μπορώ όμως να ακούω για μεταλαβιές και αγιασμούς που θα με προστατέψουν από τον ιό ή για φανουρόπιτες που θα ξορκίσουν το κακό. Να τα διαχωρίσουμε λοιπόν λίγο τα πράγματα, άλλο η πίστη, τα ήθη και τα έθιμα του λαού μας, η πνευματικότητα και του πως στέκεσαι σαν άνθρωπος απέναντι σε όλο αυτό το κακό που απειλεί την ανθρωπότητα. Και άλλο πράγμα η επιστήμη, οι οδηγίες, τα μέτρα και οι νόμοι του κράτους, η προστασία και η αλληλεγγύη απέναντι στους ευάλωτους. Τι πάει να πει αν έχω δει “άνθρωπο να πεθαίνει ή να ασθενεί από τον κορονοϊό;” Γιατί έχω δει τον Χριστό και την Παναγία;
Όλο το αφάν γκατέ της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας είναι σε αναβρασμό και ξενυχτάει πάνω από αντιδραστήρια και μικροσκόπια να βρει λύσεις 8 μήνες τώρα και έχεις την άλλη να σου μιλάει για δικαίωμα στον λόγο και την άποψη, άσε μας κουκλίτσα μου. Φόρα τη μασκούλα σου, πλύνε τα χεράκια σου γλυκιά μου και μην πας στο μπιτσόμπαρο φέτος, κάτσε τον κώλο σου κάτω μπας και σωθούμε. Και δεν θα σου πέσει η μύτη να έχεις λίγη, ΛΙΓΗ εμπιστοσύνη στους επίσημους θεσμούς και τους παγκόσμιους οργανισμούς και τους επιστήμονες που έχουν φάει τα νιάτα τους πάνω από βιβλία και τα συκώτια τους μέσα σε βιβλιοθήκες, άντε γιατί έχουμε μπερδέψει τις βούρτσες με τις π@@@@@@. Και όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκοσμίως.
Δηλαδή δεν έγιναν λάθη από τους αρμόδιους;
Αν έγιναν λάθη; ΕΓΙΝΑΝ. Και από τους επιστήμονες και από τις κυβερνήσεις και από τον ΠΟΥ. Και από τον Μητσοτάκη και από τον Τσιόδρα και από όλους. Ωραία, εδώ είμαστε να δούμε στο τέλος αν έγιναν σκοπίμως για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα ή γιατί είναι απλά ηλίθιοι αν και “άριστοι” ή ήταν αναπόφευκτα λάθη λόγω του ότι ο ιός είναι μια νέα κατάσταση που μας έπιασε όλους στον ύπνο. Κακώς βέβαια γιατί κάποιοι επιστήμονες, και όχι τυχαίοι, φώναζαν ότι έρχεται αλλά όλοι και όλες μας, “λαός και κολωνάκι” ζούσαμε στη μακαριότητά μας, ζούσαμε σαν να μην υπάρχει αύριο, λες και μας χρωστούσε όλο το σύμπαν. Ε λοιπόν το σύμπαν μας έχει νέα, δεν μας χρωστούσε. Μη σου πω ότι ο καλύτερος φίλος του ιού είναι ο πλανήτης, τα καλύτερα φιλαράκια έχουν γίνει και μας γλεντάνε…και καλά μας κάνουν στην τελική έτσι όπως τα κάναμε. Όπως είπε και μια φίλη μου “τόσες χιλιετηρίδες το ανθρώπινο είδος παλεύει για το καλό για να φτιάξει στο τέλος αυτό το πράγμα, αδικία, εκμετάλλευση, πολέμους, καταστροφές“. Θέλουμε να πάμε και στον Άρη τρομάρα μας…καταστρέψαμε τη Γη να καταστρέψουμε και τον Άρη..
Και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω το νέο ψευτοδίλημμα, υγεία ή οικονομία; Δηλαδή τι, θα σου ‘χει καταρρεύσει το σύστημα υγείας και θα έχεις τουρισμό; Δεν είδαμε πως ήρθαν οι τουρίστες και φέτος; Είμαστε εμείς ο εξυπνότερος λαός του κόσμου και όλοι οι άλλοι ηλίθιοι, ε ρε βίτσα που μας χρειάζεται. Ή θα σου χουν αδειάσει τα ταμεία του κράτους και θα έχεις νοσοκομεία, γιατρούς, ΜΕΘ, ορούς και αναπνευστήρες; Ούτε ράντζο δεν θα χεις στο διάδρομο του νοσοκομείου, στο σπίτι σου θα σε βρίσκουν τέζα από τη σήψη όπως είδαμε να γίνεται σε άλλες χώρες, μεγάλες και ισχυρές. Και τα δύο τα χρειαζόμαστε, και ακριβώς γιατί τα χρειαζόμαστε και τα δύο ας αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ότι το οικοδόμημα είναι ετοιμόρροπο και θέλει γρήγορες και έξυπνες αλλαγές και να πιέσουμε το πολιτικό σύστημα για αυτές.
Δηλαδή;
Να σου πω. Αποκέντρωση ας πούμε, να τους πιέσουμε εμείς για αυτό, και αν έχουμε κανένα σπιτάκι της γιαγιάς και του παππού σε κανά χωριό ξεχασμένο ας αρχίσουμε να το καλοβλέπουμε, γιατί πολύ φοβάμαι ότι κατσικούλα, κοτούλα και ντοματούλα με τον κόπο μας είναι η λύση πλέον έτσι όπως τα κάναμε. Γελάς ε; Καλαααα… δεν κοιτάς που δύο τουλάχιστον κλάδοι έχουν ΗΔΗ τελειώσει όπως τους ξέραμε τις δύο τελευταίες τουλάχιστον δεκαετίες, ο τουρισμός και οι αεροπορικές εταιρείες; και μιλάμε για εκατομμύρια εργαζόμενους παγκόσμια. Έρχονται και άλλοι, με τρίτον στη σειρά τον οικοδομικό και κυρίως τα μεγάλα κτιριακά συγκροτήματα για γραφεία. Τηλεργασία μάνα μου, θυμήσου την μέρα που στο λέω.
Με τρόμαξες προς στιγμή με τις κοτούλες και τις κατσικούλες αν και ξέρω ότι δεν είσαι τεχνοφοβική…
Καθόλου, τι πάει να πει τεχνοφοβική όταν η ζωή μου έχει απλοποιηθεί και έχει γίνει καλύτερη από αυτήν της μάνας μου και της γιαγιάς μου; Για πάνε να ζήσεις χωρίς ρεύμα, χωρίς πλυντήριο ρούχων και χωρίς φάρμακα και εμβόλια να δω κάτι που θέλω. Ισορροπία ζητάω γιατί ξέφυγε το πράγμα. Και ανησυχώ πολύ γιατί δεν βλέπω την κυβέρνηση μας να κινείται με σχέδιο και πρόγραμμα προς βιώσιμες λύσεις και ανησυχώ…για να μην πω και για την αντιπολίτευσή μας στο σύνολο της που έχει πάθει αφωνία και σε λίγο θα ζητάει και συγνώμη που υφίσταται από τον Κυριάκο. Ας κουνήσουν λίγο τα αυτιά τους οι 300 της βουλής γιατί όλοι οι ανορθολογιστές, οι ρατσιστές και οι φασίστες καραδοκούν, στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος έλεγε η γιαγιά μου εκεί στο βουνό.
Είσαι χείμαρρος, για τα εμβόλια θα μου πεις κάτι παραπάνω;
Γιατί πουλάκι μου θες να με συγχύσεις;… εξυπναδούλες του γλυκού νερού για μικροτσίπ και παγκόσμια τάξη και για τον Μπίλι τον Γκέιτς και τον Σόρος και για τον άγνωστο Q που θα σώσει την ανθρωπότητα…τη στιγμή που η σμαρτοφωνιά έχει γίνει προέκταση του χεριού μας, που όλη μέρα ποστάρουμε στο φουμπού με ποιον ήμασταν και με ποιαν χαμουρευόμαστε, που φάγαμε και τι ήπιαμε λες και ενδιαφέρει κανέναν, λες και δεν μπορεί να ζήσει ο υπόλοιπος κόσμος αν δεν ξέρει αν ήμουν στο Γκάζι, στην Σαντορίνη ή στο Αμστερνταμ.
Για τα εμβόλια βρε…
Τι θες να σου πω για τα εμβόλια, αν είναι καλύτερο το κινέζικο, το ρώσικο ή της Οξφόρδης; Που να ξέρω; ότι πουν οι επαΐοντες. Αν θα το κάνω; ας το φέρουν και θα το κάνω με κλειστά μάτια, τι δηλαδή μην τύχει και είμαι στο 0,001% του πληθυσμού που θα χει παρενέργειες και μετοικήσω εις τόπον χλοερό εις τόπον αναπαύσεως; Ε και; εδώ είμαι στο 50% του να τα τεζάρω άμα κολλήσω τον ιό και με πιθανότητα 10% να τον κολλήσω στα σίγουρα. Τι συζητάμε ακριβώς;
Αλλού είναι τα θέματα. Άμα το βρουν, ΑΜΑ λέω, η περίφημη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων θα το δώσει σε όλο τον κόσμο σε τιμή κόστους για να μην καταρρεύσουν τα ασφαλιστικά συστήματα; Ο Μπίλις ο Γκέιτς θα το δώσει δωρεάν στην Αφρική όπως λέει, γιατί εκεί θα γίνει γενοκτονία, μια ολόκληρη ήπειρος κινδυνεύει να αφανιστεί… Ο Μητσοτάκης και τα άλλα τα καλόπαιδα στην ΕΕ που μας ζαλίζουν περί ατομικής ευθύνης θα πατήσουν το πόδι στις φαρμακοβιομηχανίες και θα βάλουν τέλος στο πάρτυ που γίνεται με τις πατέντες και τα αισχρά τους κέρδη εις βάρος της υγείας και της ζωής μας; Ή θα συνεχίσει ο Χαρδαλιάς να πουλάει μαγκιά σε εμένα μόνο κουνώντας μου το δάχτυλο ότι η δημόσια υγεία είναι μόνο δική μου ευθύνη αλλά θα κάθεται κότα τρίλειρη και μακροπουπουλάτη μπροστά στην Μπάγιερ και την Νοβάρτις; Αυτό που λέμε δυτικός και “πολιτισμένος” κόσμος θα κάνει διπλωματία του εμβολίου για να προωθήσει τον εκδημοκρατισμό, την παιδεία, την υγεία ή θα χρησιμοποιήσει το όποιο εμβόλιο για να πουλήσει όπλα και να εκμεταλλευτεί, για άλλη μια φορά, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του τρίτου κόσμου; Και αντί να ασχολούμαστε με αυτά…
Για να τελειώνουμε μπας και συνεννοηθούμε καμιά φορά σε αυτήν την χώρα. Για εμένα, για κάθε, από εδώ και πέρα, θάνατο λόγω του ιού ευθυνόμαστε ποινικά “εγώ” που δεν βάζω μάσκα γιατί έτσι, ο Μητσοτάκης που άνοιξε τον τουρισμό άτσαλα γιατί οικονομία ιμπεράλες, ο παππάς της ενορίας μου που μου ζητάει να μεταλλάβω από το ίδιο κουτάλι με όλους και όλες γιατί μόνο έτσι αποδεικνύω την πίστη μου και ο κάθε Μπαλάφας γιατί πουλάει τζάμπα επανάστα. Και αν υπήρχε δικαιοσύνη και εισαγγελείς να κάνουν τη δουλειά τους έπρεπε να έχουν και τους τέσσερις στο εδώλιο αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Και τους αντιεμβολιαστές μπαγλαρωμένους στης φυλακής τα σίδερα που είναι για τους λεβέντες. Και να αφήσουμε τις συγνώμες/λάθος δεν ξέραμε, από τότε που ανακαλύφθηκε η συγνώμη χάθηκε το φιλότιμο.
5) Σε κούρασα. Κάτι τελευταίο αλλά τζιζ: ομοφυλοφιλία και προσωπική ζωή και πανδημία και γηρατειά
Εντάξει, επηρεάστηκα πολύ. Και σκέψου ότι εμείς δεν ήμασταν σε αναστολή, πηγαίναμε στη δουλειά και είχαμε και επαφή με τον κόσμο λόγω φύσεως της εργασίας μου. Το πρωί δουλειά και μετά, μέχρι το άγριο ξημέρωμα, ίντερνετ με ύπνο ελάχιστο…λιώσιμο σε φασμπούκι και τσατ, πολύ λιώσιμο σε όλη την καραντίνα…και το τηλεφωνικό σεξ πήγε σύννεφο. Άσε που θυμηθήκαμε τις πρώην μας ξαφνικά…δεν ξέρω τι σας είπαν τα άλλα κορίτσια αλλά εγώ κατέγραψα “αναθέρμανση σχέσεων”.
Τελικά ταυτίζομαι αρκετά με την Αλλιέντε και όλο αυτό το κείμενο που δημοσίευσε για την πανδημία, κάτσε να στο βρω…όχι πες μου δεν έχει δίκιο όταν λέει: “Δημιουργοί, καλλιτέχνες, επιστήμονες, όλοι οι νέοι, πολλές γυναίκες, εξετάζουν μια νέα ομαλότητα. Δε θέλουν να επιστρέψουν σε αυτό που θεωρούνταν φυσιολογικό. Αναρωτιούνται τι κόσμο θέλουμε. Αυτή είναι η πιο σημαντική ερώτηση τώρα. Αυτό το όνειρο ενός διαφορετικού κόσμου: εκεί πρέπει να πάμε.” ; Να μην επιστρέψουμε στα παλιά, στο είπα και πριν, να μάθουμε να ζούμε με λίγα, να μάθουμε να αγαπάμε, να μοιραζόμαστε, να ξεχωρίζουμε το σημαντικό από το ασήμαντο, να προστατεύουμε.
77 αισίως και η Αλλιέντε..
Ήρθες για να με εκνευρίσεις…ΝΑΙ, ΝΑΙ έχω θυμώσει πολύ με το: “έλα μωρέ, γέροι είναι θα πέθαιναν”, “έλα μωρέ, γέροι είναι, βάρος και στις οικογένειες τους και στο κράτος”, “έλα μωρέ, υποκείμενα νοσήματα έχουν, ίσως και καλύτερα, γλίτωσαν”, πόση ρηχότητα και υποκρισία, πόση ανηθικότητα και απανθρωπιά κρύβουν όλα αυτά, πούρα απανθρωπιά, σκατάνθρωποι. Και με ρωτάς για τους ΛΟΑΤΚΙ γέρους και γριές…εδώ δεν σέβονται, δεν νοιάζονται τους ίδιους τους γονείς και τους παππούδες τους, θα κοιτάξουν εμάς; Άσε με μωρέ με την περίφημη ελληνική οικογένεια, για τα αδέρφια μας ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε οι γηροκόμοι και οι βρεφοκόμοι της οικογένειας, το δωρεάν parking του σογιού… τα παιδιά τους όμως ούτε νερό δεν θα μας δώσουν γιατί οι γονείς τους, τα αδέρφια μας έτσι; δεν θα τους πουν ποτέ να κοιτάξεις τον θειο σου και τη θεια σου όπως κοιτάζεις εμένα, ΠΟΤΕ!
Επομένως;
Επομένως τοίχος…πάντως, πριν δύο χρόνια νομίζω, είδα ένα ντοκιμαντέρ αμερικάνικο στο Outview festival, κάπου σε ένα βουνό στην Αμερική είχαν μαζευτεί κάποιες λεσβίες και ζούσαν ημιαυτόνομα σε κοινόβιο δίπλα σε μια κωμόπολη. Μου έδωσε αισιοδοξία αυτό το πράγμα. Να το κάνουμε και εδώ. Να καινοτομούμε δεν μας ζητάνε; άλλη καραμέλα του συστήματος…να καινοτομήσουμε εμείς λοιπόν. Πως; δεν ξέρω αλλά σίγουρα κάπως θα μπορέσουμε να το κάνουμε, παρέες-παρέες να μαζευτούμε και να το κάνουμε. Και να μαζέψουμε λεφτά για τα γηρατειά μας, σαν κοινότητα εννοώ να μαζέψουμε, κανείς δεν θα μας κοιτάξει, μεταξύ μας ότι κάνουμε. Και να σου πω και κάτι ακόμα; εντάξει σε αυτή τη ζωή όλοι μόνοι μας είμαστε και πεθαίνουμε, και οι στρέιτ και οι γκέυ και οι τρανς και οι πλούσιοι και οι φτωχοί…μόνο που οι ΛΟΑΤΚΙ γεννιόμαστε και πεθαίνουμε λίγο πιο μόνοι από τους υπόλοιπους…ας μην κοροϊδευόμαστε, η μοναξιά είναι άσχημο πράγμα, ειδικά σε μεγάλη ηλικία, παραλογάς, αρρωσταίνεις…
Τις οργανώσεις της κοινότητας για την τέταρτη ηλικία τις ξέρεις, τους Proud Seniors για παράδειγμα?
Τους παρακολουθώ, κάνουν πραγματάκια, προσπαθούν. Μαζεύονται, πάνε σε μπαράκια και μεζεδοπωλεία, μια χαρά για όσες και όσους είναι στην Αθήνα. Έχουν και αυτή τη στενή συνεργασία με τον ΣΥΔ που θα οδηγήσει σίγουρα σε κάποια αποτελέσματα. Για να είμαι ειλικρινής εγώ με τον ακτιβισμό δεν ασχολούμαι, ποτέ δεν ήμουν ενεργή σε τέτοια, είμαι και στην ντουλάπα οπότε καταλαβαίνεις…το σκέφτομαι όμως σοβαρά να τους προσεγγίσω από μόνη μου ή άμα έρθουν εδώ να κάνουν κάποια συνάντηση θα πάω να τους βρω, και θα τους πω για τις ιδιαιτερότητες της επαρχίας, και άμα θέλουν θα τους πω τη γνώμη μου και θα τους βοηθήσω όσο μπορώ. Και που ξέρεις μπορεί να μου γνωρίσουν κόσμο από εδώ να φτιάξουμε εδώ ένα τέτοιο κοινόβιο, “να ρθούτε” και εσείς οι πρωτευουσιάνες “να βρούτε” την υγειά σας στον καθαρό αέρα.
