Δελτίο Τύπου, 03/12/2022
ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ, ΠΑΡΑΒΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΡΑΝΣ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ.
Κοινοποιείται από χθες, με πρωτοβουλία της ίδιας, η περίπτωση μιας μητέρας που έχασε την επιμέλεια των παιδιών της εξαιτίας της υποστηρικτικής και επιβεβαιωτικής στάσης της ως προς την ταυτότητα φύλου του μικρότερου από αυτά, ενός τρανς κοριτσιού περίπου 7 ετών.
Με το παρόν κείμενο θα θέλαμε αρχικά να αποσαφηνίσουμε τα εξής:
Ως επιστημονικός φορέας που εξειδικεύεται στην ψυχική υγεία και τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, δεν επιθυμούμε και δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε στο σύνολό της οποιαδήποτε δικαστική απόφαση επιμέλειας της οποίας τις λεπτομέρειες δεν γνωρίζουμε, υπόθεση που μπορεί να αφορά πληθώρα στοιχείων για μία οικογένεια, τη συμπεριφορά των γονιών, τις ανάγκες των παιδιών και ό,τι άλλο.
Αυτό που επιθυυμούμε και οφείλουμε όμως να κάνουμε, είναι να κρίνουμε και να κοινοποιήσουμε τη θέση μας απέναντι σε οποιοδήποτε τρανσφοβικό, αντιεπιστημονικό και εν τέλει κακοποιητικό επιχείρημα αναπαράγεται από μια δικαστική αρχή σε βάρος ενός τρανς παιδιού, και καταλήγει να γίνεται ένας από τους βασικούς (αν όχι ο μόνος) παράγοντας κρίσης του δικαστηρίου, με βάση την οποία ένα παιδί απομακρύνεται βίαια από τη μητέρα του. Επιχειρημάτων που εκφραζόμενα από το δικαστήριο αποκτούν γενικευτική ισχύ και καθίστανται δυνάμει απειλητικά για κάθε τρανς παιδί και τους γονείς του που βρίσκονται σε διεργασία αναζήτησης της καλύτερης δυνατής υποστήριξής του.
Με βάση τα παραπάνω πληροφορηθήκαμε ότι το εν λόγω δικαστήριο απέσπασε την επιμέλεια του 7χρονου παιδιού από την μητέρα του με βασικό επιχείρημα την δική της στάση απέναντι στην ταυτότητα φύλου του παιδιού της, όπως στο παρόν αυτή εκφράζεται.
Συγκεκριμένα το δικαστήριο, μεταξύ άλλων προβληματικών και ανυπόστατων ως προς την ταυτότητα φύλου τοποθετήσεων, αποφάσισε επί λέξει ότι “από τα διδάγματα της κοινής πείρας ένα παιδί 6 ετών δεν μπορεί να είναι σίγουρο για την επιλογή του φύλου του και ότι ακόμα κι αν υπάρχει διαφορετικότητα από αυτή την ηλικία οι γονείς δεν πρέπει να το κατευθύνουν προς τη μία και την άλλη κατεύθυνση.”
Η επιχειρηματολογία του δικαστηρίου για το ζήτημα διανθίζεται με αυθαίρετα και αντιεπιστημονικά συμπεράσματα για το πώς μπορεί και δεν μπορεί να εκφράζεται η ταυτότητα φύλου ενός παιδιού σε αυτή την ηλικία, για το ότι η αναγνώριση του αυτοπροσδιορισμού του από το περιβάλλον (π.χ. με την αναγνώριση του ονόματος, των αντωνυμιών και του ντυσίματος που επιθυμεί) μπορεί να είναι μία βιαστική, εμμονική και υπερβολική κίνηση και πολλά άλλα.
Μάλιστα, η στάση της μητέρας μπροστά στην αναγνώριση/διερεύνηση της ταυτότητας φύλου του παιδιού της, είναι ο μόνος λόγος που αναφέρεται με σαφήνεια και λεπτομέρεια στην δικαστική απόφαση και φαίνεται να οδηγεί σε αυτήν. Η εν λόγω απόφαση αποτελεί την πρώτη σχετική με τα εν λόγω ζητήματα απόφαση ελληνικού δικαστηρίου γύρω από τη γονεϊκή επιμέλεια, εξ όσων γνωρίζουμε. Για τους λόγους αυτούς την θεωρούμε κρίσιμη και τις συνέπειές της δυνητικά πολύ επιβλαβείς για κάθε τρανς/φυλοδιαφορετικό παιδί και τους γονείς του, γιατί δίνει έναν θεσμικό μανδύα σε αντιεπιστημονικά επιχείρηματα. Έτσι, είναι κομβική όχι μόνο για τυχόν οικογενειακές δικαστικές διαμάχες, αλλά και γιατί δίνει έναν τόνο σε σχέση με το πώς τελικά οι γονείς πρέπει να συμπεριφέρονται στα παιδιά τους όταν αυτά δεν αυτοπροσδιορίζονται με το φύλο που τους αποδόθηκε στη γέννηση και δρα ανασταλτικά και δυνάμει εκφοβιστικά προς όποιο γονιό αποφασίζει να ακολουθήσει το αυτονόητο, δηλαδή να συμμορφωθεί με τα επιστημονικά δεδομένα και να αντιμετωπίσει με ανάλογο τρόπο την ανατροφή του παιδιού του, σεβόμενος τα δικαιώματά του και τις ψυχοσυναισθηματικές και αναπτυξιακές ανάγκες του.
Με το παρόν κείμενο επομένως αποσαφηνίζουμε ξανά τα εξής, σύμφωνα με τα πιο σύγχρονα και έγκυρα επιστημονικά δεδομένα:
– η ταυτότητα φύλου ενός ανθρώπου μπορεί να αναγνωριστεί από τον ίδιο σε οποιαδήποτε ηλικία, συμπεριλαμβανομένης της νηπιακής και νεαρής παιδικής ηλικίας.
– η επιβεβαιωτική στάση των γονέων και του περιβάλλοντος (σεβασμός του αυτοπροσδιορισμού του παιδιού, χρήση ονόματος/αντωνυμιών που προτιμά, σεβασμός της έκφρασης φύλου του κ.λπ) ΔΕΝ αποτελεί κατευθυντική στάση ούτε ετεροπροσδιορισμό, αλλά σεβασμό στην διεργασία του παιδιού ως προς το φύλο του και τη μόνη έγκυρη επιστημονικά και προστατευτική ψυχοσυναισθηματικά στάση του περιβάλλοντος απέναντι στο παιδί.
– Οποιαδήποτε άλλη στάση του περιβάλλοντος, ειδικά επί μακρόν, απέναντι σε ένα τρανς παιδί/παιδί που διερευνά το φύλο του, αποτελεί μία δυνάμει βλαπτική συμπεριφορά που οδηγεί στην εμφάνιση ή και επιδείνωση προκλήσεων ψυχικής υγείας, μεταξύ των οποίων τα αγχώδη και καταθλιπτικά συμπτώματα, οι αυτοτραυματισμοί, η αυτοκτονικότητα και πολλά άλλα.
Μάλιστα, η τυχόν επίμονη και επαναλαμβανόμενη στάση/συμπεριφορά των γονέων ή/και του περιβάλλοντος ή/και επαγγελματιών ψυχοκοινωνικής στήριξης να μην αναγνωρίζουν την ταυτότητα φύλου με την οποία αυτοπροσδιορίζεται ένα παιδί, ή/και να επιμένουν να το κατευθύνουν καταναγκαστικά προς την ταυτότητα φύλου που του αποδόθηκε όταν γεννήθηκε αντίθετα με τις επιθυμίες που εκφράζει το ίδιο, δύναται να ενέχει στοιχεία θεραπειών μεταστροφής -οργανωμένων δηλαδή πρακτικών και συμπεριφορών ενηλίκων με στόχο την αλλαγή του αυτοπροσδιορισμού του παιδιού, πράξη που έχει πρόσφατα ποινικοποιθεί στο πλαίσιο της ελληνικής νομοθεσίας, ως κακοποιητική και επικίνδυνη.
Για αναλυτικότερα δεδομένα έχουμε συντάξει μία έκθεση με τα απαραίτητα έγκυρα επιστημονικά δεδομένα στο ζήτημα η οποία είναι διαθέσιμη για κάθε νόμιμη χρήση, υπογεγραμμένη από τα ακαδημαϊκά και κλινικά εμπειρότερα στο θέμα μέλη της επιστημονικής μας ομάδας (Αυγή Σακετοπούλου, Έλενα-Όλγα Χρηστίδη, Νάνσυ Παπαθανασίου). H έκθεση είναι διαθέσιμη στον σύνδεσμο που παρατίθεται παρακάτω.
Λυπούμαστε που τα δεδομένα αυτά δεν φαίνεται να ελήφθησαν υπόψη από το εν λόγω δικαστήριο, όπως επίσης και που το δικαστήριο δεν θεώρησε σημαντικό, αναγνωρίζοντας τυχόν άγνοια ως προς τα επιστημονικά δεδομένα που πρέπει να επικαλεστεί, να καλέσει ένα άτομο με εξειδικευμένη επιστημονική γνώση και εμπειρία πάνω στο θέμα για να αποσαφηνίσει τυχόν απορίες του δικαστηρίου και αυτό να οδηγηθεί σε μία εύλογη και δίκαιη απόφαση.
Ευελπιστούμε σε άμεση επανόρθωση της δικαστικής απόφασης αυτής με τρόπο που να σέβεται και να ακολουθεί τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα, αλλά και τη Χάρτα Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Για παραπάνω πληροφορίες και βιβλιογραφία, μπορείτε να ανατρέξετε στα σχετικά κεφάλαια του συλλογικού μας τόμου (Συμπερίληψη και Ανθεκτικότητα, εκδόσεις Gutenberg).
Τα δικαιώματα των τρανς παιδιών είναι ανθρώπινα δικαιώματα._
